محبوبه رشیدی درینی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی دانشگاه سیستان و بلوچستان
رسول معتضدیان - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبایی
حبیب الله سالارزهی - دانشیار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان

امروزه مسائلی چون افزایش فشارهای رقابتی،دشواری های کسب و کار،محدودیتهای منابع،پیچیدگی های تکنولوژی و تخصصی شدن کارها؛عدم اطمینان به آینده،افزایش هزینه ها،بزرگ شدن بیش از اندازه برخی از سازما نها (به وییه در بخش دولتی) و نیز محدویتهای قانونی سبب شده است تا سازمان ها در الگوی مدیریتی خود تجدید نظر کرده و برای دست یابی به مزیت های رقابتی در دنیای کنونی کسب و کار، به استراتژی های جدید روی آورند. یکی از این استراتژی ها ،تمرکز بر شایستگی های اصلی و واگذاری انجام بسیاری از فعالیت ها به منابع خارج از سازمان به روش برون سپاری است که به منظور فراهم کردن امکان پاسخ گویی کارا؛ توام با سطح خدمات مطلوب به مشتریان، دستیابی به انعطاف پذیری، کاهش هزینه وتوانمند شدن بنگاهها در واکنش به تقاضاهای متنوع امروزی می باشد، استراتژی برون سپاری به عنوان ابزاری کارآمد اما توام با ریسک های بالقوه، توسط بسیاری از سازمانهای پیشرو به کار گرفته شده است. اکنون تعداد عمده ای از شرکت های معتبر در دنیا با تکیه بر مزیت های رقابتی خودبخشی از فعالیت های سازمانی خود را برون سپاری نموده اند. اقدام برای برون سپاری زمانی راهبردی خواهد بود که با راهبردهای بلند مدت سازمان هم راستا شود

برون سپاری، استراتژیهای برون سپاری، برون سپاری بر مبنای تصمیم گیری