محراب هداوندمیرزایی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

قومیت ، قوم گرایی ناسیونالیسم قومی و.. واژه هایی مانند ان طی یک قرن گذشته از بحث انگیز ترین موضوعات سیاسی ، اجتماعی جامعه بشری بوده است و در حال حاضر بسیاری از مشکلات و بحرانها ی موجود در کشورها و مناطق جهان به خصوص افریقا و جنوب اسیا و خاورمیانه با مسائل قومی در ارتباط است. یکی از این کشورها ایران و یکی از استانهای ایران که مسائل قومی همراه با بستر جغرافیایی مناسب ،محلی برای نامنی و بی ثباتی ایجاد کرده استان سیستان و بلوچستان که قوم بلوچ در ان ساکن می باشد .بلوچ ها در سرزمینی به نام بلوچستان در جنوب شرقی ایران، جنوب غربی افغانستان و غرب پاکستان استقرار دارند. وبه صورت پراکنده در بخش های از استان خراسان جنوبی ، جنوب استان کرمان و شرق استان هرمزگان، در ایران ودر استان های زابل، قندهار و هلمند افغانستان، ایالات بلوچستان و کراچی مرکز ایالت سند پاکستان زندگی می کنند. از نظر مذهبی، اقلیت بلوچ های ایران، اهل سنت و حنفی مذهب هستند و ازاین جهت با بلوچ ها در پاکستان و شبه قاره اشتراک هایی دارند و با بخش مرکزی ایران متفاوت هستند. بلوچستان ایران و پاکستان در سه متغیر مذهب، زبان و قومیت با یکدیگر تجانس دارند. استان سیستان و بلوچستان با وسعتی معادل 5/11 درصد کشور و موقعیت ژئوپلیتیکی و حدود 2 میلیون نفر جمعیت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با ناامنی مواجه بوده است همچنین وجود مناطق بی ثبات همجوارایران به خصوص در جنوب شرق باعث دغدغه ها و نگرا نیهای استراتژیک شد ه است. این تحقیق در پی پاسخ این سئوال که عوامل داخلی و خارجى که در ایجاد ناامنی جنوب شرق ایران موثرند کدامند و نقش عشایر بلوچ در ایجاد امنیت استان چیست ؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل داخلى و خارجى هر کدام به سهم خود در ایجاد ناامنى جنوب شرق ایران مؤثر می باشنداما طی سالهای گذشته سهم عوامل خارجى بیش از عوامل داخلى بوده است.

جمهوری اسلامی ایران، قوم، ناامنی، ، گرو ههای تروریستی، طوایف بلوچ