اسمعیل جعفری اسکری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی کالبدی دانشگاه سیستان و بلوچستان
سیروس قنبری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان و بلوچستان
آرش علیزاده بیرجندی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان

گردشگری یکی از پویا ترین فعالیتهای اقتصادی عصر حاضر است که توسعه آن نقش مهمی در توسعه پایدار ایفا میکند. با نگاهی به محور های توسعه پایدار می توان دریافت که این صنعت از طریق ترکیب و به کارگیری همزمان منابع داخلی و خارجی، منابع اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی زیادی را در ابعاد کلان به همراه دارد. توسعه پایدار محلی، بر تغییرات اجتماعی –اقتصادی مبتنی اسعت که نظام های فرهنگی، اجتماعی و بوم شناختی جامعه محلی را تحت تاثیر و تغییر اساسی قرار می دهد و تحقق موفقیت آمیز آن به فرآیند های منسع سیاسی، برنامه ریزی، مدیریتی، پایش و یادگیری اجتماعی، نیازمند اسعت. در همین راستا، در یک دهه اخیر در کشور ما توجه به مناطق و جاذبه های گردشگری در سطح استانها با هدف توسعه منطقهای مورد توجه قرار گرفته اسعت. هدف از نگارش این مقاله تحلیلی بر توسعه گردشگری روستایی می باشد تا بتواند راهکاری مناسبی برای توسعه گردشگری و اشتغال زایی حاصل از آن ای اد کند. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی - تحلیلی است و با استفاده از مطالعات کتابخانهای می باشد و برای جمع آوری دادهها و اطلاعات از روشهای مانند مشاهده و مصاحبه با مردم و مسئولین استفاده شده است. نتیجه این مطالعات نشعان میدهد گسترش گردشگری ضمن ایجاد اشتغال و درآمد برای گروههای مختلف جامعه روستایی میتواند باعث گسترش امکانات و زیربناها، گسترش سعرمایه گذاریها، توسعه و بهبود حمل و نقل روستایی، احیاء و حفاظت از جاذبه های تاریخی، احداث تسهیلات اقامتی برای گردشگران و در نهایت باعث توسعه و پیشرفت روستا شود.

گردشگری، توسعه، توسعه روستایی، توسعه پایدار، روستای اسکر