طلایه عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد
زهره سپهری شاملو - استادیار دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی
سیدامیر امین یزدی - دانشیار دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی

اختلال سلوک از شایع ترین علل ارجاع کودکان به مراکز بهداشت روانی، پزشک اطفال و درمانگاه های بالینی است وکیفیت زندگی، تعاملات و کارکرد های مبتلایان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و احتیاج به مداخله ی فوری دارد.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی فلورتایم بر افزایش پذیرش اجتماعی و بهبود بازداری رفتاری درکودکان دارای نشانگان اختلال سلوک است. روش مطالعه در چهارچوب یک طرح تک آز مودنی در طول سه ماه روی6کودک 6-5ساله ی دارای نشانگان اختلال سلوک صورت گرفت و نتایج در مراحل غربال ، پیش آزمون، پس آزمونو پیگیری بررسی گردید. یافته ها نشان میدهد درصد بهبودی در متغیر پذیرش اجتماعی کودکان گروه آزمایش 58/14بوده است که از لحاظ بالینی معنادار میباشد. همچنین اندازه ی اثر 3/5برآورد شده است که عدد بزرگی به حساب میآید. در متغیر بازداری رفتاری اگرچه پیشرفت قابل توجه بوده و تغییر چشمگیری را نسبت به گروه کنترل نشان می دهد؛از 50درصد کمتر بوده و به لحاظ بالینی معنادار نمیباشد. اندازه ی اثر محاسبه شده نیز متوسط ارزیابی شده است. با نتیجهگیری از یافته های فوق در مجموع میتوان گفت بازی درمانی فلورتایم مبتنی بر مدل رشد یکپارچه ی انسان، می تواند دربهبود کودکان مبتلا اختلال سلوک به عنوان درمانی اثربخش مطرح باشد.

بازی درمانی، فلورتایم، اختلال سلوک، بازداری رفتاری، پذیرش اجتماعی