علیرضا طهماسبی بیرگانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران، دزفول، ایران
اکبر حسنی پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، استادیارگروه عمران، دزفول، ایران

انتخاب صحیح موقعیت قرارگیری عناصر مقاوم ساز الحاقی به سازه نقش بسیار مؤثری در افزایش منطقی ظرفیت لرزه ای سازه و اقتصاد طرح مقاوم سازی ایفا نموده به گونه ای که در صورت عدم انتخاب موقعیت صحیح عناصر مقاوم ساز در ساختمان های آسیب پذیر، یا ابعاد عنصر مقاوم ساز به طرز غیر معقولی افزایش می یابد، یا باعث ایجاد محدودیت در کاربری ساختمان می شود و یا انجام مقاوم سازی سازه را از لحاظ اقتصادی به صرفه نمی نماید و چه بسا تخریب و از نوساختن ساختمان به صرفه تر به نظر آید. جهت بررسی این موضوع ساختمان بتنی موجود طراحی شده بر مبنای الزامات ویرایش دوم آیین نامه 2800 ایران که پس از اعمال ضوابط ویرایش چهارم این آیین نامه و طراح لرزه ای مجدد، مقاوم سازی آن به دلیل ضعف آیین نامه ای ضرورت یافته است در نظر گرفته و با استفاده از مهاربند فولادی همگرا از نوع ضربدری نسبت به مقاوم سازی آن اقدام و با جابجایی موقعیت قرارگیری مهاربندها یکبار در قابهای خارجی سازه، بار دیگر در قابهای داخلی و در نهایت ترکیب این دو حالت، نسبت به مقایسه تاثیر این جابجایی ها در افزایش ظرفیت سازه اقدام می گردد. نتیجه این بررسی حاکی از آن است که گزینه موقعیت قرار گیری مهاربندها در قابها بصورت ترکیبی از قرارگیری در قابهای داخلی و خارجی در دستیابی به جبران کمبود ظرفیت مورد نیاز سازه از دو حالت دیگر هم به لحاظ فنی، هم به لحاظ عدم ایجاد محدودیت در کاربری ساختمان و هم به لحاظ اقتصادی به صرفه تر می باشد.

عناصر مقاوم ساز، ظرفیت لرزه ای ، ساختمان های آسیب پذیر، آیین نامه 2800، مهاربند فولادی همگرا