محمد جواد امیری - استادیار گروه مدیریت، برنامه ریزی و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
زهرا قربانی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
وحید نیک زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

از دیرباز همواره توسعه پایدار، با حفاظت و بهره برداری بهینه از منابع طبیعی همراه بوده است، و در بهترین حالت کل منطقه باید تحت حفاظت با درجات مختلف قرار گیرد. ولی از آنجایی که این امر امکان پذیر نیست، باید انتخاب صورت گیرد. به منظور انتخاب لکه های مناسب جهت حفاظت، عوامل متعددی باید در نظر گرفت، که با توجه به گستردگی و پیچیدگی این عوامل، ضرورت استفاده از فناوری های اطلاعات مکانی و تلفیق آن با سایر امور مدیریتی و برنامه ریزی مطرح می شود. برای این منظور، به کارگیری سیستمی یکپارچه متشکل از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) ابزار مناسبی می باشند. در این تحقیق با بررسی هایی که صورت گرفت و بنابر نظر کارشناسان، هفت معیار انتخاب شد، که عبارتند از تراکم پوشش گیاهی، فاصله از مناطق چهارگانه محیط زیست، ارتفاع، فاصله از تلاب ها، کاربری اراضی، شیب و فاصله از رودخانه های اصلی. با توجه به این معیارها هفت ل لایه ی اطلاعات مکانی از استان گلستان جمع آوری و به وسیله سیستم اطلاعات جغرافیایی طبقه بندی شد. برای وزن دهی لایه ها از تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده گردید. نقشه حاصل از روی هم گذاری لایه ها در چهار طبقه نامناسب، نسبتا مناسب، مناسب و بسیار مناسب پهنه بندی شد، که مساحت طبقه بسیار مناسب حدود 6 درصد از کل استان را در بر می گیرد.

لکه های حفاظتی، GIS ، استان گلستان، AHP