شاهین امیرشقاقی - کارشناس ارشد معماری مدرس گروه معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ، تهران ، ایران

متغیر همسایگی در روابط میان دولت ها به قدری موثر است که دربعضی موارد سیاست خارجی، دولت های همسایه را نسبت به یکدیگر تعیین می کند . همسایگی ایران و ترکیه نیز تاثیر قاطعی بر کیفیت روابط میان آنها دارد . ایران و ترکیه 500 کیلومتر با هم مرزمشترک دارند . بخش دیگری از تاثیر عامل جغرافیا و همجواری دو کشور بر روابط دوجانبه مربوط به تسهیل ارتباطات بازرگانی و اقتصادی میان آنهاست رقابت اقتصادی در این راستا ، استدلال رایج این است که با توجه به روند رو به رشد مصرف انرژی ترکیه ، این کشور قادر بوده تا از موقعیت جغرافیایی و تاثیر استراتژیکی خود برای برقراری روابط قوی با تولید کنندگان نفت و گاز آسیا مرکزی استفاده کند تا از یک سو راه حلی برای مشکل نقل و انتقال منابع انرژی این منطقه باشد و از سوی دیگر مشکل تامین منابع انرژی و افزایش نقش استراتزیک ترکیه که بعد از جنگ سرد بسیار کم رنگ شده بود را بر طرف کند . لذا با طرح این سوال که این دو کشور بعنوان مهم ترین دروازه های شرق و غرب چگونه می توانند در تثبیت امنیت ژیوپلیتیکی منطقه ، بازرگانی و اقتصادی خود و نیز بر منطقه نقش مهمی ایفا کنند و از رهگذر این رویکرد به چه منافع مشترک منطقه ای دست می یابند در این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه ای و توصیف و تحلیل محتوا و تطبیقی موردی و مقایسه ایی به این نتیجه خواهیم رسید که بین عامل اعتقادی و فرهنگی (مذهب) باعامل اقتصادی (توسعه اقتصادی ) و سیاسی (عامل دولت دولت سازی و توسعه وجغرافیای سیاسی ) رابطه وجود دارد .البته باید توجه داشت که در جهت درک نحوه تاثیرگذاری عامل دین بر توسعه سیاسی جهان اسلام باید همه ابعاد آن به صورت هماهنگ و متعامل با همدیگر مورد توجه. ... قرار بگیرند.

همگرایی ، واگرایی ، عوامل مشترک ، اقتصادی ، سیاسی