غلامرضا رضازاده میر علی لو - دانشجوی مقطع دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
توران سلیمانی - استاد یار گروه علوم تربیتی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، ایران

کودکانی که با توانمندی های مختلف در کنار هم و باهم یاد می گیرند، مهارت های زندگی مشترک وفعالیت های توام با مشارکت را بهتر می آموزند. آموزه های دینی در ادیان مختلف و اندیشه های انسان مدارانه همواره بر پذیرش بدون قید و شرط افراد ناتوان جامعه به عنوان عضوی دارای حق مشترک تاکید نموده اند.اجرای آموزش و پرورش فراگیر زمینه ساز جامعه فراگیر خواهد شد. در این رویکرد بر ضرورت و فوریت آموزش همه ی کودکان، جوانان در نظام آموزش عادی تاکید و نگرش های تبعیض آمیز نفی شده و بر تشکیل جامعه ی فراگیر جهت دست یابی همه ی کودکان و جوانان به آموزش عادی و موثر و مناسب پافشاری شده است. این مقاله مطالعه مروری است که در آن سعی شده است ضمن تبیین مختصری از مفهوم آموزش و پرورش فراگیر، اشاره ای به موانع و چالش های این فرایند و نیز تکالیف معلمان و خانواده ها در مواجهه با این موضوع مورد نقد و بررسی قرار گیرد.

آموزش فراگیر، عادی سازی، کودکان استثنایی