علی رازی زاده - دانشجوی دکتری حکمت هنر دینی

در ابتدای ظهور بازیهای رایانهای، سرمایهگذاران بیش از هنرمندان و پژوهشگران این عرصه به این پدیده نوظهورتوجه نشان دادند. هرچند این عدم توجه بیشتر به دلیل ماهیت در ظاهر غیرهنری و صرفا تفریحی بازیهای رایانهایو همچنین فقدان ظرفیت و امکانات لازم برای ارایه فرمهای هنری بود، اما با گذشت زمان و توسعه بازیهای رایانهایدر تمامی جنبههای ممکن این فرضیه به وجود آمد که آیا میتوان بازیهای رایانهای را در کنار سایر هنرها قرار داده،داوری زیباشناختی از آن ارایه داد آیا اساس این امکان وجود دارد که براساس نظامهای زیباشناختی فلسفی بازیهای رایانهای را به عنوان هنری بزرگ که جامع هنرهای دیگر است به رسمیت شناخت بدین منظور مقاله حاضر تلاشمیکند بازیهای رایانهای را به صورت کلی براساس معیارهای زیباشناختی کانت مورد مطالعه قرار دهد و این مساله را بررسی نماید که آیا براساس آموزههای زیباشناختی کانتی، میتوان بازی رایانهای را یک هنر به حساب آورد یا اینکه این پدیده به صرف سرگرمکننده بودن، امکان ارزیابی زیباشناسانه را ندارد.

بازیهای رایانهای، کانت، زیباییشناسی، امر زیبا، امر والا