جواد نیک پیام - دانشجوی دکتری مدیریت رسانه، دانشگاه تهران
علی اکبر فرهنگی - استاد مدیریت رسانه، دانشگاه تهران
سیدمهدی شریفی - استادیاردانشکده مدیریت دانشگاه تهران

با گسترش روز افزون برنامههای تلفن همراه 1 ، جذب و نگهداشت مخاطب همواره یکی از دغدههای اساسی توسعه دهندگان وناشران این برنامه ها بوده است. آنان برای درگیرسازی 2 مخاطب از ابزارهای متفاوتی بهره میگیرند. بازی وارسازی 3 یکی ازاین روشهاست که ریشه در انگیزاننده ها و محرک های طبیعی و مصنوعی رفتار ادمی داشته و امکان استفاده از ابزار و المانهای بازیها را در اختیار طراحان قرار میدهد تا ارتباط تنگاتنگی با مخاطب ایجاد کنند. پژوهش حاضر به بررسی چگونگیتاثیر بازیوارسازی بر درگیرسازی مخاطب در استفاده از برنامههای تلفن همراه میپردازد. بدین منظور نقش طراحی بازیگون 4 ،تچان 5 و کاربر 6 به عنوان مهمترین اجزای بازیوارسازی بر درگیرسازی مورد مطالعه قرار گرفته است. حس لذت و سرخوشی ادراک شده بواسطه کاربر متغیر میانجی در چگونگی تاثیر بازیوارسازی بر درگیرسازی میباشد. به عبارت دیگر طراحیبازیگون، تچان و کاربر بر لذت و سرخوشی ادراک شده تاثیر میگذارند و درگیرسازی مخاطب از لذت و سرخوشی ادراک شدهتاثیر میپذیرد. به منظور انجام پژوهش مدلی مفهومی توسط محقق پیشنهاد گردید، سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه و روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت

گیمیفیکیشن، مدل سازی معادلات ساختاری، نرم افزار، بازی، رسانه