امیرحسین حسینی نسب - کارشناس ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

از آنجایی که امروزه در طراحی و برنامه ریزی ها سهم وسایل نقلیه موتوری از عابران پیاده و پیاده روها بیشتر است و یکی از مهمترینتفاوت های شهر جدید و قدیم در تاکید آنها بر سواره و پیاده روها است . همچنین شهرها امروز با اصالت دادن به مسیر سواره از مهمتریناصل شهرسازی کهن یعنی اصالت مسیر پیاده فاصله گرفته اند، مسیر پیاده تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخداد وقایع و فعایت هایاجتماعی شهروندان در زندگی و حیات شهری می باشد. از این رو طراحی درست وگسترش آنها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی وفرهنگی می شود.و این موضوع سبب جذب گرد شگران و سرزندگی و رونق هرچه بیشتر فضاهای شهری می شود. در این پژوهش تلاش شده با به مطالعهکتابخانه ای و مطالعات میدانی و مستند سازی به بررسی تجربیات نمونه های فضاهای شهری تجمعی واصول طراحی آنها پرداخته ،تا بهراهکارهایی برای طراحی فضای مطلوب برای افزایش حضور شهروندان در فضای شهری دست یابیم.

حضورپذیری، درک فضا، پیاده راه، سرزندگی، خوانایی، مطلوبیت فضا