حسنعلی آقاجانی - عضو هیات علمی دانشگاه مازندران
کاظم اسکندری - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مدیریت شهری

امنیت و ایمنی به عنوان یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سکونتگاه های شهری مطرح شده اند. در نتیجه امن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورت های اساسی شهرسازی مطرح است. به همین دلیل بسیاری از تلاشها در عرصه ی شهرسازی به دنبال کاهش وقوع جرم و افزایش امنیت از طریق طراحی محیطی مناسب می باشند. امنیت در فضاهای شهری دارای دو بعد عینی و ذهنی است. بعد عینی امنیت با آمار وقوع جرم و جنایت بین می شود و ابعاد ذهنی و روانی امنیت که تحت عنوان احساس امنیت بیان می شود. هدف مقاله حاضر بهبود یافتن عواملی که در افزایش امنیت شهری موثر با طراحی می باشد را در بر گرفته است بنابراین می توان با اعمال تغییراتی در ساختار کالبدی فضا از جمله: نورپردازی، تزریق کاربری ها، اصلاح شبکه معابر، تشخیص حدود و قلمرو، افزایش نظارت غیر رسمی، پوشش گیاهی مناسب، استقرار مبلمان شهری مناسب در مسیر پیاده راه ها، طراحی مناسب ساختمان ها، مهندسی محیط و منظر شهری از وقوع جرم جلوگیری نمود در این مقاله ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و تحقیقاتی نمونه ای به دسته بندی عوامل موثر در شکل گیری احساس عدم امنیت در فضای شهری پرداخته شده است و به شناسایی مهمترین این عوامل در فضاهای شهری شهر پرداخته شده است و در انتها چند راهکار برای حل این معضل ارایه شده است. پیشنهاداتی که در این پژوهش به آنها اشاره گردید باعث افزایش آرامش، آسایش و در نهایت احساس تعلق که خود یکی از مهمترین جنبه های کیفیت محیط است؛ می گردد. لذا می توان با دخالت آگاهانه و طرح ریزی شده به کاهش فرصت های ارتکاب به جرم و عوامل تسهیل کننده ی وقوع جرم پرداخت.

طراحی شهری، امنیت، امنیت در فضای شهری