رحیم عابدی - عضو هییت علمی گروه اقتصاد دانشگاه ارومیه

در این مقاله به بحث در مورد کارآفرینان سازمانی پرداخته شده که منبع اصلی تحول و عامل تغییر در سازمان های اداری هستند. ابتدا مفهوم کارآفرینی از بعد تاریخی مورد بررسی قرار میگیرد و تفاوت کارآفرینان مستقل و کارآفرینان سازمانی از نظر برخی از محققین مطرح و سپس به انواع دسته بندی های موجود در مکاتب و تیوری های کارآفرینان اشاره شده و مکاتب کارآفرینی، شامل مکتب اشخاص بزرگ، مکتب ویژگی های روانشناختی، مکتب کلاسیک، مکتب مدیریت، مکتب رهبری و مکتب کارآفرینی سازمانی مورد بررسی قرار می گیرد. از مکاتب فوق مکتب رهبری و مکتب کارآفرینی سازمانی مورد بررسی قرار می گیرد. از مکاتب فوق مکتب کارآفرین سازمانی به تفصیل بیان شده و جایگاه این مکاتب و مرکز توجه آنها در دوره عمر سازمان ها مشخص می شود. سازمان های اداری برای ادامه بقا و ارتقا بهره وری خود در برابر تحولات و تهدیدات گسترده و مداوم محیطی نیاز به سازگاری و هماهنگی با محیط دارند. کارکنانی که در درون سازمان های اداری فعالیت های کارآفرینانه داشته باشند. باعث بهبود و بازسازی سازمان شده و پس از مدتی تبدیل به مدیران کارآفرین می شوند. فرایند این تبدیل بررسی و مشخص می شود. که کارآفرینان سازمانی چگونه  افرادی هستند، چگونه می توان آنها را درون سازمان شناسایی و به کار گمارد اهمیت آنها در سازمان های اداری چیست و چگونه می توان در درون سازمان های اداری محیط مناسب برای افرادی که فعالیت کارآفرینانه دارند مهیا کرد در نهایت به برخی از استراتژی های ایجاد روحیه کارآفرینی در درون سازمان اشاره می شود.

کارآفرین سازمانی، کارآفرینی سازمانی، کارآفرین، کارآفرینی، روحیه کارآفرینی، فرایند کارآفرینی درون سازمانی، نوآوری، خلاقیت، تغییر و تحول