مجتبی ناهید - دانشجوی دکتری کارآفرینی سازمانی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین
ابراهیم شیخ - مدرس دانشگاه تهران، تهران
تورج حیدری - کارشناس ارشد مطالعات آرشیوی دانشگاه تهران

هیات مدیره ها به عنوان عنصری فعال و تسهیل کننده در فعالیتهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی سازمان، از مسیولیتهایی برخوردارند که این مسیولیتها به صورت رسمی یا غیررسمی در شرح شغلی آنها تعریف میشود. آنچه به وضوح در تحقیقات اخیر به چشم میخورد، درک این موضوع است که هیات مدیره ها زمانی میتوانند به مسیولیتهای خود جامه عمل بپوشانند که آنها را به درستی درک کرده و اقدامهای مقتضی را برای تحقق آنها اعمال کنند. از این رو توانمندسازی هیات مدیره به عنوان یک موضوع بسیار مهم در تحقق این امر مورد توجه پژوهشگران سازمانی قرار گرفته است.این تحقیق به دنبال شناسایی تاثیر توانمندسازی هیات مدیره در شرکتهای کوچک است. در این تحقیق از پیشبینی نتایج دو نظریه وابستگی شرکتها و عوامل برای بررسی ارتباط برخی عوامل با توانمندسازی هیات مدیره در بنگاههای اقتصادی استفاده شده است. تمرکز این مطالعه بیشتر بر هیات مدیرهای پرتعداد است که نماینده عالی مدیران خارج از شرکت و سایر منصبهای کلیدی اصلی آن محسوب میشوند. تجزیهوتحلیل آماری که بر روی یک گروه نمونه متشکل از 45 شرکت کوچک انجام شد و مشخص گردید که توانمندسازی هیات مدیره شرکتهای کوچک، عامل موثریدر تامین رضایت افرادی است که مستقیما در مدیریت سازمانهای تحت مالکیت خود دخالت ندارند. از دیگر عوامل موثر بر توانمندسازی هیات مدیره میتوان به کم سن و سال بودن مدیران عامل، بالا بودن میزان صادرات و عملکرد ضعیف شرکت در گذشته اشاره کرد. با این حال اثرگذاری عوامل احتمالی با وجود مالکان خارج از شرکت چندان موثر و قدرتمند به نظر نمیرسد.

توانمندسازی هیات مدیره، تیوری وابستگی به منابع، تیوری نمایندگی