عابدین قاسمیان - دکتری جغرافیای سیاسی

ایجاد رعب و وحشت در دشمن از روشهای شناخته شده برای پیروزی بوده است. میزان تاثیرگذاری آن وابسته به شدت خشونت و یا هدفی بوده که مورد هجوم قرار می گرفت. وجه تمایز ترور و جنایت وجود هدفی سیاسی است که همواره در پشت فعالیت تروریستی وجود داشته است. دلایل تروریسم در طیفی از دلایل جغرافیایی و ملی تا جاه طلبی های بین المللی قرا دارد. هرچند از دیرباز همواره آمریت مذهب در بسیاری از این اقدامات وجود دارد اما به و یژه در دهه ها ی اخیرحضور مذهب در این اقدامات ظهور بیشتری یافته است. تروریسم تکفیری به عنوان آخر ین نماد ترور یسم مذه بی، خشن تر ین اقدامات ضد انسانی را به کار برده، چهره ای کریه از اسلام به جهانیان ارایه نموده است. کشور جمهوری اسلامی ایران هم به دلیل موقعیت ژیوپلیتیکی خود و هم نوع خاص حکومتش، همواره مورد تهدید قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای بوده است. از سوی دیگر تروریسم به عنوان معلولی از شرایط بومی، قابل انتقال و بلکه زایش است. بنابرا ین هم به دلا یل تهدیدات خارجی و هم به دلیل شرایط بومی و داخلی، امکان حضور تروریسم در کشور دور از ذهن نیست. این مقاله تلاش دارد تا به این سوال پاسخ دهد با توجه به شرایط داخلی و خارجی حاکم بر کشور، آیا امکان زایش و یا گسترش تروریسم تکفیری در کشورمان وجود دارد یا خیر نتایج حاصل از مقاله نشان می دهد که پاسخ این پرسش به ویژه در منطقه جنوب شرقی کشورمثبت است.

تروریسم تکفیری، عدالت جغرافیایی، جنوب شرق کشور، وهابیت، عربستان سعودی