عیسی ابراهیم زاده - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان
صدیقه سرگلزایی - دانشجو دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان
دیمن کاشفی دوست - دانشجو دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان

با توجه به اینکه اصولا امنیت را توانایی شهر در دفع تهدیدهای خارجی و داخلی علیه حیات سیاسی و اجتماع ی شهروندان می دانند، امروزه، دولت ها برای حفظ مشروعیت و بقای خود ناچارند شهروندان خود را ایمن نگه دارند و برا ی جلوگیری از گسترش چالش های مرزی به مناطق مرکزی، تمهیداتی اندیشیده و تهدیدها را به فرصت تبد یل سازند. در هم ین راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی تاثیر امنیت بر توسعه شهری مناطق مرزی مطالعه موردی: شهر زابل بوده و روش کار پژوهش، توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی است. بدین منظور، پس از بررسی - و انتخاب شاخص های مناسب، با بهره گیری از روشهای آماری و تکنیک تصمیم گیری ویکور به رتبه بند ی انواع مختلف امنیت که در توسعه شهری موثر هستند، پرداخته شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که امنیت قضایی با مقدار Q 172.0 بهترین رتبه و بیشترین تاثیر را در توسعه شهر زابل داراست. همچنین، شاخص وجود امنیت اجتماعی در رتبه دوم قرار دارد. امنیت فردی با مقدار 761.0 Q در جایگاه سوم قرار گرفته و امنیت اقتصادی با مقدار 897.0 Q در رتبه و جا یگاه چهارم قرار دارد. سرانجام امنیت سیاسی با مقدار Q 926.0 در مرتبه آخر قرار دارد.

انواع امنیت، توسعه شهری، مرز، مدل ویکور، شهر زابل