آزاده عسکری - استادیار، گروه روانشناسی به کار بسته، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سیده سمیرا هاشمی - کارشناسی مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سهند حاجی فر - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

کانون های ارزیابی، ابزاری مهم برای انتخاب و ارتقای سرمایه های انسانی سازمان، تشخیص نقاط ضعف و قوت ارزیابی شوندگان،ارزیابی و توسعه ی شایستگی ها هستند . مقاله حاضر با هدف بررسی و سنجش تاثیر عملکرد کانون های ارزیابی بر ادراکمدیران از عدالت سازمانی انجام شده است. جامعه ی آماری این پژوهش مدیران یکی از سازمان های دولتی وابسته به وزارتنفت می باشد که 400 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور مقایسه مدیران، از دو گروه شرکت کننده در کانون ارزیابی وگروهی که تا کنون در این ارزیابی شرکت نداشتند، استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی 20 سوالی عدالتسازمانی نیهوف و نورمن (1993) استفاده شده است. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی هم چون تحلیلواریانس و آزمون T مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مدیرانی که تجربه شرکت در کانون ارزیابی را داشتند، عدالت بیشتری در سازمان احساس می کردند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که کانون های ارزیابی و عدالت سازمانیمستقل از هم نیستند سازمان ها می توانند از اطلاعات چند وجهی به دست آمده از کانون های ارزیابی در اتخاذ تصمیم هایاجرایی ، بازخورد به کارکنان و شناسایی استعداد و توانایی های کارکنان ، تعیین حقوق و مزایا و ... استفاده کنند. این فرآیندهاموجب افزایش ادراک عدالت در سازمان می شود.

کانون ارزیابی، عدالت سازمانی، مدیران، سازمانها