رسول یوسفی مشعوف - Ph.D - گروه پاتوبیولوژی - دانشگاه علوم پزشکی همدان

عفونتهای بیمارستانی به عفونتهایی گفته می شود که در خلال دوره بستری شدن در بیمارستان یا در اثر بستری شدن پدید می آیند. بطورکلی بیماری که به مدت کمتر از 48 ساعت در بیمارستان بوده و دچار عفونت می شود بعنوان حامل بیمار پیش از پذیرش در بیمارستان تلقی می گردد. عفونتهای بیمارستانی بطور چشمگیری با پیدایش عوارض و بروز مرگ همراه بوده و مخارج زیادی را به بیمار بستری شده تحمیل می نمایند. برآورد می شود که 5درصد از بیماران پذیرفته شده در بیمارستانهای سوانح در ایالات متحده دچار یک عفونت می شوند که به این ترتیب بیش از 2 میلیون عفونت بیمارستانی در سال پدید آمده و بیشتر از 2 میلیارد دلار نیز هزینه می گرددو بعضی از محققان تخمین می زنند که میزان مرگ و میر بیمارانی که دارای عفونت بیمارستانی می شوند به دو برابر می رشد. طی سه کنفرانس بین المللی که به فاصله هر 10 سال یکبار توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها(CDC) برگزار گردیدند، دشواری این روند با اثبات رسید. در کشور ما طی سالهای اخیر اقدامات موثری در جهت تشکیل و فعالیت کمیته های کنترل عفونت بیمارستانی صورت گرفته است ولی به دلیل اهمیت موضوع و تازگی کار و به منظور ارتقای کیفیت عملکرد آنها صرف زمان، برنامه ریزی و آموزش بیشتری لازم است. از آنجائیکه برخورداری از اطلاعات عملی، شرط لازم جهت بهبود کیفیت هر فرایندی می باشد، برآن شدیم تا با دستیابی به آخرین اطلاعات علمی موجود در این زمینه از جمله اپیدمیولوژی عفونتهای بیمارستانی، راه کارها و اصول پیشگیری و کنترل عفونتهای بیمارستانی را مورد بررسی قرار دهیم. این مقاله مروری است بر نظارتهای پایه ای و فعالیت پیشگیرانه ای که جهت مقابله با این مشکلات ابداع گردیده اند و امروز اساس برنامه های اپیدمیولوژیک بیمارستانها را تشکیل می دهند.

عفونتهای بیمارستانی، پیشگیری و کنترل