رضا سلامی - استادیاردانشگاه علامه طباطبایی تهران ایران
حسین میرزایی - دانشگاه علامه طباطبایی تهران ایران
عاطیه صفردوست - دانشگاه علامه طباطبایی تهران ایران

در ده ه حاضر، اقتصاد دانشبنیان واژهای رایج و جذاب در محافل علمی کشور میباشد. این واژه توجه بسیاری از اندیشمندان و صاحبنظران را به خود جلب نموده است. شاخص جهانی اقتصاد دانشبنیان دارای چهار پایه بوده و نوآوری یکی از این پایه ها میباشد. در حوزه نوآوری، کشور ایران از امتیاز کمتری، نسبت به متوسط جهانی، برخوردار میباشد. در این نوشتار، به منظور ارتقای سطح نوآوری و به تبع آن، سطح اقتصاد دانش بنیان، با استفاده از آمارهای جهانی در حوزه اقتصاد دانش بنیان و نوآوری، ابتدا شاخصهای ورودی مهم و اثرگذار بر نوآوری شناخته شده و سپس وضعیت این ورودیها با متوسط جهانی مقایسه شده است. پس از مشخص شدن نقاط ضعف در سنجه های ورودی، وضعیت این سنجه ها در سند برنامه ششم توسعه بررسی شده است. با توجه به یافته ها، مشخص شد که در برنامه ششم توسعه تنها به سنجه درآمد ناخالص داخلی به ازای هر واحد مصرف انرژی اشاره شده است و اشاره مستقیمی به سایر سنجه های مهم نشده است. مقایسه سنجه ها با متوسط جهانی نشان داد که جهت بهبود خروجیهای نوآوری، کشور نیازمند به ارتقای سطح سنجه های تحقیق و توسعه، کارکنان دانشی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، محیط سیاسی و پایداری بومشناختی میباشد.

اقتصاد دانش بنیان؛ شاخص جهانی اقتصاد دانش بنیان؛ شاخص جهانی نوآوری؛ برنامه ششم توسعه اقتصادی