آرش شکوری - دانشیار، گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
حامد سنچولی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

جذب زیستی را می توان به عنوان جدا کردن و زدودن فلز و ترکیبات فلزی از یک محلول به کمک مادهی بیولوژیک دانست. امروزه یکی از مهم ترین مشکلات زیست محیطی، آلودگی با فلزات سنگین است. در سال های اخیر، بکارگیری تکنولوژی های زیست شناختی در جداسازی فلزات، دارای اهمیت ویژه ای گشته است و به تدریج به یک موضوع مهم در زمینه ی کنترلآلودگی های ناشی از فلز، تبدیل شده است. انواع جاذب های زیستی شامل باکتری ها، جاذب های قارچی، مخمرها اشاره کرد. نتایج نشان داد که این جاذب های زیستی نسبت به روش های سنتی از جمله تبادل یونی به دلیل ارزانی و به صرفه بودن برتری دارد.

آلودگی باکتریایی، ماهیان دریایی، دریای چابهار