رسول قبادیان - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه رازی کرمانشاه
مهسا بصیری - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی.
ژهرا صیدی تبار - دانش آموخته کارشناسی ارشد سازه های آبی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی.

     وقوعآبشستگیدراطراف پایه هایپلیکیازعمده تریندلایلتخریبپل هااست. این پدیده عموما در آبراهه های مستقیم مورد بررسی قرار گرفته است و کمتر به مطالعه پایه پل در محل تلاقی رودخانه ها پرداخته شده است. به همین دلیل در این تحقیق با استفاده از مدل عددی SSIIM1 ابتدا الگوی جریان و رسوب­گذاری در یک تلاقی 60 درجه شبیه سازی ومدل با داده های اندازه گیری صحت سنجی شد. سپس به بررسی تاثیر وجود پایه پل با شعاع نسبی (r/w؛ r=شعاع پایه، w=عرض کانال اصلی) 05/0 ، 1/0 ، 15/0 و 2/0 در محدوده تلاقی بر الگوی فرسایش و رسوبگذاری پرداخته شد. نتایج نشان داد تطابق خوبی بین سرعت های افقی محاسبه شده توسط مدل عددی با داده های آزمایشگاهی وجود دارد. همچنین مدل توانایی نسبتا خوبی، را در پیش بینی موقعیت و مقدار حداکثر عمق فرسایش دارد (خطایی کمتر از 10 درصد) ولی ارتفاع رسوب­گذاری را بیشتر از مقدار آزمایشگاهی برآورد می کند. علاوه بر این نتایج نشان داد که وقتی پایه پل کوچک است (1/0 و 05/0=r/w) به دلیل کاهش اختلاف سطح آب بالادست و پایین دست کانال اصلی نسبت به حالت بدون پایه، وجود پایه پل باعث کاهش عمق آبشستگی در محدوده تلاقی می گردد. این کاهش برایشعاع های نسبی 05/0 و 1/0 به ترتیب 38 و 6 درصد به­دست آمد. در حالی­که وقتی شعاع پایه پل بزرگ است (15/0 و 2/0=r/w) کاهش عرض موثر عبور جریان باعث تشدید آبشستگی در محدوده تلاقی و اطراف پایه می گردد. این افزایش برای  شعاع های نسبی 15/0 و 2/0 به ترتیب 17 و 68 درصد به­دست آمد.

آبشستگی موضعی, پایه پل, تلاقی کانال های روباز, شعاع نسبی, SSIIM1