محمد سعیدی مهر - واحد علوم و تحقیقات . دانشگاه آزاد اسلامی . تهران . ایران
صدرالدین طاهری - واحد علوم و تحقیقات . دانشگاه آزاد اسلامی . تهران . ایران
هاجر زارع - رشته الهیات و معارف اسلامی . واحد علوم و تحقیقات . دانشگاه آزاد اسلامی . تهران . ایران

در بررسی نسبت انسان شناسی و خداشناسی حکمت متعالیه دو رویکرد می توان اتخاذ نمود؛ بررسی لوازم انسان شناختی مسائل خداشناسی و یا پیگیری عناصر خداشناسی به کار رفته در انسان شناسی. این پژوهش بر اساس رویکرد دوم با بیان اصول انسان شناسی صدرایی، یعنی شناخت انسان در مقام ذات، صفات و افعال، نقش عناصر خداشناسی حاضر در انسان شناسی صدرایی را، هرچه بیشتر و بهتر تبیین می کند.طبق مبانی ملاصدرا، انسان رقیقه ای از حقیقت الهی است که در ذات، صفات و افعال، مثال خداوند است، بنابراین شناخت اصول خداشناسی حکمت متعالیه، به شناخت ابعاد وجودی انسان و ظرفیت ها و توانمندی های وجودی او منجر می شود، که نتیجه این ارتباط تنگاتنگ در نظریه انسان کامل منجر می شود، که نتیجه این ارتباط تنگاتنگ در نظریه از همه جهات می تواند شبیه خداوند باشد و حاوی تمامی اسماء و صفات الهی گردد.

انسان شناسی، خداشناسی، انسان کامل،