آرینا قلی زاده
زهرا عبدیزدان
محمدرضا ستوده نیا
آرزو همتی

بیان مسئله: از جمله چالش های بزرگی که نوزادان زودرس با آن مواجه می شوند، عدم هماهنگی بین تنفس، مکیدن، بلعیدن و ضعف در تغذیه دهانی در امر مهم تغذیه است. تحریکات حسی مختلفی از جمله شنوایی در ارتقای مهارت های تغذیه ای این نوزادان می تواند موثر باشند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آوای قرآن کریم بر طول مدت گذر از تغذیه گاواژ به تغذیه کامل دهانی انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 64 نوزاد زودرس ( 29 دختر و 35 پسر) با سن بارداری کمتر از 32 هفته در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان کمالی کرج از مرداد تا دی ماه سال 1394 انجام شد. نمونه ها پس از انتخاب به روش آسان تداومی با استفاده از تخصیص تصادفی به دو گروه 32 نفره آزمون (دریافت کننده آوای قرآن کریم) و کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از برگه ثبت اطلاعات استفاده شد که شامل اطلاعات زمینه ای و متغیرهای اصلی مطالعه بود. اطلاعات با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر، من ویتنی و آنالیز کوواریانس تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: میانگین طول مدت گذر از تغذیه گاواژ به تغذیه کامل دهانی در گروه آزمون 5/9±2/9 و در گروه کنترل 17/7±5/1 روز بود (P کمتر از 0/001). طول مدت بستری (P کمتر از 0/001) در گروه آزمون به طور معنا داری کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل بیان گر تاثیر آوای قرآن کریم بر کاهش طول مدت گذر از تغذیه گاواژ به تغذیه کامل دهانی و طول مدت بستری می باشد. بنابراین میتوان از این آوای عرفانی به عنوان یک مراقبت حمایتی در جهت کمک به تسریع دستیابی نوزاد به توانمندی تغذیه ای بهره برد.

آوای قرآن کریم، طول مدت گذر، تغذیه لوله ای (گاواژ)، تغذیه کامل دهانی، طول مدت بستری، نوزادان زودرس