مرتضی نقی پور - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مرسده مهدیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
صالح محمدابراهیم زاده سپاسگزار - دانشجوی دکتری سازه دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

یکی از اتصالات مرسوم در سازه هایی با مقاطع تیوبی فولادی که استفاده وسیعی در خرپاهای صفحهای و فضاکار، برجهای انتقال نیرو، منابع فلزی و سکوهای دریایی بکار گرفته شود. در این تحقیق به مطالعه عددی بر روی اتصالات مرکب Yشکل با اعضای اصلی و فرعی مربعی (SHS) پرداخته شده است. عضو اصلی بصورت افقی و عضو فرعی بصورت قائم توسط جوش مستقیم اتصال داده شده است. در این پژوهش 27 نمونه Y-joint با استفاده از نرم افزار آباکوس مورد شبیه سازی قرار گرفت. نمونه ها در سه گروه اصلی تقسیم بندی شد که در هر گروه 9 نمونه مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترها شامل دیافراگم تقویت کننده، بتن پرکننده در عضو اصلی و تغییر بعد مقطع عضو فرعی بود. بار بصورت خمشی درون صفحه ایی به اتصال Y شکل اعمال شد وعضو فرعی با زاویه 45 درجه به عضو اصلی جوش داده شده است. نتایج نشان داد وجود بتن در داخل عضو اصلی علاوه بر محصورشدگی بتن، ظرفیت مقاومت خمشی اتصال و سختی را افزایش می دهد. بتن پرکننده باعث تاخیر ایجاد مود کمانش موضعی در چشمه اتصال می شود و رفتار اتصال را در مقایسه با حالت تو خالی بسیار بهبود می بخشد.

اتصالات مرکب، Y شکل، مقطع مربعی، بار فشاری محوری، اجزای محدود