رضوان قمبرعلی - دانشگاه رازی
حسین آگهی - دانشگاه رازی
امیرحسین علی بیگی - دانشگاه رازی
کیومرث زرافشانی - دانشگاه رازی

امروزه از کارآفرینی به عنوان یکی از کارآمدترین عوامل مزیت آفرین نام برده شده و توصیه می گردد تا بعنوان یک راهبرد حیاتی مورد توجه و عنایت ویژه ملت ها و دولت ها واقع گردد؛ لکن جایگاه ایران در حوزه کارآفرینی با توجه به ظرفیت های موجود و بر پایه شاخص های دهگانه کسب و کار، چندان مطلوب نمی باشد. به نظر می رسد کمتر به ظرفیت ها و نارسایی های این بخش و همچنین ضرورت تحول آن در یک نگرش سیستمی توجه شده است. در حالیکه توسعه کارآفرینی در گرو بهره مندی از تمام ظرفیت ها و توانمندی های بالفعل و بالقوه کارآفرینانه فارغ از هر گونه تعلقات و گرایشات و به دور از هر گونه قشری نگری و جزیره ای عمل نمودن و دوری از هرگونه موازی کاری ها می باشد. در حقیقت برنامه ریزی برای توسعه کارآفرینی، نیازمند توجه به موضوعات مختلف از زوایا و جنبه های متعددی می باشد که ضرورت بکارگیری رهیافت اکوسیستم را روشن می کند. اکوسیستم کارآفرینی روش جدیدی برای تفکر و اقدام جهت توسعه کارآفرینی می باشد، به طوری که تمام سیستم های ضروری در توسعه کارآفرینی و چگونگی تعامل آنها با یکدیگر را مورد توجه قرار می دهد. چنین اکوسیستمی دربرگیرنده صدها عنصر است که می توانند در شش قلمرو اصلی بازار، سیاست، سرمایه مالی، فرهنگ، حمایت ها و سرمایه انسانی گروه بندی شوند. بنابراین در این مقاله به بحث در مورد اکوسیستم کارآفرینی و ضرورت وجود نگاه سیستمی در مقوله کارآفرینی پرداخته می شود.

کارآفرینی, اکوسیستم, اکوسیستم کارآفرینی, تفکر سیستمی