فرشته امینی - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت دانشگاه تربیت مدرس. عضو هیئت آموزشی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران.
فرخنده امین شکروی - دانشیار گروه آموزش سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
علیرضا حیدرنیا - استاد گروه آموزش سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

مقدمه: در این پژوهش محقق در نظر دارد که اثربخشی طرح توانمندسازی دوره های آموزشی پرستاران مناطق محرومی که دوره های تخصصی مراقبت پرستاری را گذرانده اند، ازنظر ارتقاء سطح شایستگی و مهارت و رضایت شغلی آنان موردبررسی قرار داده و سطوح توانمندی و رضایت شغلی کارکنان را با معیار پرسشنامه ها بسنجد.روش کار: جامعه آماری این تحقیق، شامل تمامی کارکنان سلامت (پرستاران) شاغل در وزارت بهداشت (مناطق محروم شامل شهرهای اهواز، هرمزگان، زاهدان، ایلام، آبادان، زابل، تربت جام و ایرانشهر) در سال 1398-1397 می باشند. به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 120 نفر انتخاب شدند. سپس به روش همتا سازی نیز به طور تصادفی به تعداد 120 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت آموزش مهارت های آموزشی بر پایه ی مدل اثربخشی دوره های آموزشی کرک و پاتریک قرار گرفتند. از ابزارهای پرسشنامه کرک پاتریک عرب (1393)، از پرسشنامه ابعاد توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (2001) و رضایت شغلی کارکنان لینز (2003) استفاده شده است. داده های به دست آمده در نرم افزار spss نسخه 16 در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: اطلاعات به دست آمده از تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که در بخش توصیفی میانگین تبیین واکنش و سطح یادگیری با اجرای دوره ضمن خدمت افزایش پیدا کرد. در بخش یافته های استنباطی پس از اجرای دوره آموزشی ضمن خدمت در هر دو متغیر توانمندسازی و رضایت شغلی بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری به دست آمد.نتیجه گیری: با اجرای دوره آموزشی توانمندسازی کارکنان، کارکنان به لحاظ مولفه های توانمندسازی و رضایت داشتن از شغلشان، در سطح بالاتری نسبت به قبل از دوره قرار گرفتند، بنابراین اجرای دوره آموزشی برای سازمان ها و نیروی انسانی مفید است.

ارزیابی الکترونیکی، پرستاران مناطق محروم، توانمندسازی، رضایت شغلی