علی کریمی - گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، ایران

زمینه: امروزه ضرورت برقراری فرهنگ و رفتار اخلاقی تا حدی است که بسیاری از سازمانهای بزرگ را مجبور به تدوین سیاست های اخلاقی کرده است. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی با فرهنگ اخلاقی در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه می باشد. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل 150 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بودند که با استفاده از روش تصادفی ساده ، 110 نفر به به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش استفاده از سه پرسشنامه: کیفیت زندگی کاری والتون؛ پرسشنامه توصیف شغلی اسمیت و همکاران و پرسشنامه فرهنگ اخلاقی سینگیا کدی و ویتل بود. در این پژوهش روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و بر اساس نظرخواهی با خبرگان علمی دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها، با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/89 ،77/. و 70/. محاسبه شدند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SMART - PLS و روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که کیفیت زندگی کاری بر فرهنگ اخلاقی با ضریب مسیر 0/ 50 و مقدار 16 /15T تاثیر مثبت و معناداری داشت و رضایت شغلی بر فرهنگ اخلاقی با ضریب مسیر 0/ 37 و مقدار 10 /13T تاثیر مثبت و معناداری داشت ، بنابراین کلیه روابط بین متغیرهای پژوهش مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: بنابراین به منظور بهبود کیفیت زندگی کاری ضروری است که به فرهنگ اخلاقی کارکنان توجه شود که این امر می تواند زمینه ساز رضایت شغلی مثبت باشد.

رضایت شغلی ، فرهنگ اخلاقی، کیفیت زندگی کاری