بررسی صفات مرتبط با طعم میوه خیار در برخی ارقام گلخانه ای و مزرعه ای

خیارCucumis sativus L.به عنوان یکی از سبزی های میوه ای مهم در ایران علاوه بر مصرف شور و سالادی به صورت رومیزی و تازه خوری هم استفاده می شود. در ذائقه مصرف کننده ایرانی عطر و مزه خیار بسیار قابل توجه است و لذا در روند اصلاح آن باید به خصوصیات کیفی و ارگانولپتیکی میوه شامل تردی و سفتی بافت، عطر وطعم آن نیز توجه گردد. در این بررسی سه رقم گلخانه ای (رویال، سلطان، نگین) و سه رقم مزرعه ای تجاری (بتاآلفا، دامینوس ، مونارچ) کشت و میوه های آنها از طریق تست رومیزی از لحاظ عطر، مزه و جذابیت ظاهری مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین پارامترهای که به نظر می رسید در طعم خیار موثر باشند شامل میزان ماده خشک میوه، درصد خاکستر، میزان پتاسیم، تردی و سفتی بافت میوه اندازه گیری شدند. بهترین مزه مربوط به رقم سلطان و بیشترین سفتی بافت مربوط به رقم بتا آلفا بود. میزان پتاسیم با سفتی بافت میوه همبستگی منفی بالایی داشت. هرچه میزان پتاسیم میوه بیشتر بود، مزه میوه نیز بهتر بود. با افزایش ماده خشک عطر ومزه میوه افزایش یافت و هرچه درصد خاکستر بیشتر بود مزه میوه بهتر بود. از نظر شکل، رنگ وجذابیت ظاهری بین کلیه ارقام اختلاف معنی داری وجود نداشت. براساس تجزیه خوشه ای کلیه ارقام به 3 گروه تقسیم شدند.