امکان سنجی نشاکاری مکانیزه کلزا در استان خوزستان

پژوهش حاضر به منظور بررسی امکان نشاکاری مکانیزه کلزا و مقایسه آن با روش بذرکاری در استان خوزستان طی دو سال زراعی97-1396 و 98-1397 اجرا گردید. کاشت نشاءهای 38 روزه در تیمار نشاکاری با استفاده از نشاکار چهار ردیفه مدل بر نطین (شرکتتجهیز آریا)، انجام پذیرفت و تقریبا 9 نشاء در هر مترمربع کشت گردید. در روش بذرکاری نیز، بذر کلزا به میزان 6 کیلوگرم در هکتار بااستفاده از جوی پشته کار برزگر همدان، به صورت دو ردیف بر هر پشته و فاصله پشته های 60 سانتی متری کشت گردید. نتایج نشان داد کهاز نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد ساقه های فرعی، ارتفاع بوته ها و میزان روغن استحصالی اختلاف معنی داری بین روش بذرکاریو نشاکاری وجود نداشت. میانگین دو ساا عملکرد دانه کلزا در روش های نشاکاری و بذرکاری به ترتیب 2198/4 و 2361/5 کیلوگرم درهکتار بود. کارایی مصرف آب در تیمارهای نشاکاری و بذرکاری به ترتیب 0/37 و 0/43 کیلوگرم بر مترمکعب محاسبه گردید. نسبتمنفعت به هزینه یک هکتار نشاکاری و بذرکاری کلزا به ترتیب 0/96 و 2/98 محاسبه گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در شرایط استان خوزستان، پتانسیل نشاکاری کلزا بدون کاهش عملکرد دانه نسبت به روش بذرکاری و همچنین امکان توسعه آن وجود دارد. ولی باتوجه به اینکه در روش نشاکاری، به دلیل بالا بودن هزینه تولید نشاء، درآمد حاصل کمتر از هزینه بوده، در شرایط کنونی صرفه اقتصادی ندارد.

کلیدواژه ها:

بذرکاری ، عملکرد ، کلزا ، نشاکار مکانیزه ، نشاکاری