بررسی انواع خشک کن های بستر سیال و روش های حرارتی

خشک کردن محصولات کشاورزی یکی از قدیمی ترین و درعین حال گسترده ترین فرایندهای مورداستفاده جهت حفظ مواد غذاییدر مقابل فساد است، که منجر به کاهش فعالیت های میکروبی، آنزیمی و تقلیل سرعت فعل وانفعالات شیمیایی محصولات کشاورزیپس از برداشت شده و ضمن کاهش محتوای رطوبتی محصول و رساندن آن به یک سطح ایمن که زمان ماندگاری آن را افزایش و باکاهش حجم و وزن مواد بسته بندی، حمل ونقل و انبارداری آن ها را سهولت می بخشد. قدیمی ترین و عمومی ترین روش جهتخشک کردن محصولات کشاورزی خشک کردن در مقابل آفتاب و هوای آزاد است، که به دلیل استفاده از خورشید و باد به عنوان منابعانرژی روش ارزان و آسان تلقی می شود، ولی به دلیل کند و وقت گیر بودن فرایند، قرار گرفتن محصول در معرض آلودگی محیطی،عدم ثبات شرایط آب و هوایی، هجوم حشرات، گردوخاک و همچنین نیاز به نیروی کارگری زیاد روشی غیر کارآمد است. به منظوربهبود کیفیت تولیدات و بالا بردن سرعت فرایند خشک کردن و بهره وری در زمان و هزینه، باید روش خشک کردن در مقابل آفتاب وجریان باد را با روش های صنعتی جایگزین کرد. در میان روش های جدید خشک کردن، روش بسترسیال از اهمیت و جایگاه ویژه ایبرخوردار است. از این روش اصولا برای خشک کردن مواد دانه ای استفاده می شود. یکنواختی توزیع رطوبت درکل بستر، درجه ی بالایانتقال حرارت و جرم بین هوای گرم و ذرات، اختلاط مناسب و انتقال آسان ذرات، از جمله نتایج مثبت استفاده از سیستم بسترسیال برایخشک کردن است.

کلیدواژه ها:

خشک کن ، بسترسیال ، خشک کن ترکیبی