اثر خاکورزی حفاظتی بر مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای در تولید گندم

در این تحقیق، انرژی ورودی و خروجی، شاخص های انرژی، بهره وری مصرف آب و گازهای گلخانه ای انتشاریافته درفرایند تولید گندم تحت تاثیر روش های مختلف خاک ورزی تعیین شدند. تیمارهای خاک ورزی شامل خاک ورزی مرسوم(CT)، کم خاک ورزی (RT) و بی خاک ورزی (NT) بودند. نتایج نشان داد که کم خاک ورزی و بی خاک ورزی درمقایسه با خاکورزی مرسوم انرژی مصرفی در فرایند تولید گندم را به ترتیب 1/79 و 1/34 درصد کاهش می دهند که دلیل این امر مصرف کمتر سوخت و ماشین ها در روش های خاک ورزی حفاظتی هست. خاک ورزی مرسوم در مقایسه باروش های کم خاک ورزی و بی خاک ورزی دارای انرژی مصرفی، انرژی تولیدی، نسبت انرژی، بهره وری انرژی و بهرهوری مصرف آب بیشتری بود. انرژی الکتریسیته برای پمپاژ آب آبیاری بیشترین سهم (50 درصد) را از انرژی کلمصرفی در فرایند تولید گندم در تمام تیمارهای خاک ورزی داشت و کودهای شیمیایی در مرتبه دوم قرار گرفتند. بیش از60 و 91 درصد از انرژی مصرفی در فرایند تولید گندم به ترتیب انرژی مستقیم و انرژی تجدید ناپذیر بود. روش بیخاک ورزی بیشترین انتشار گاز گلخانه ای را داشت و کم خاک ورزی و خاک ورزی مرسوم در رتبه های بعدی قرار گرفتندو در تمام روش های خاک ورزی، الکتریسیته برای پمپاژ آب آبیاری بیشترین سهم را در انتشار گازهای گلخانه ای داشت.نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که روش های خاک ورزی حفاظتی علیرغم کاهش انرژی مصرفی در تولید گندم،راندمان و بهره وری انرژی را افزایش نمی دهند و باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نمی شوند. بنابراین استفاده ازروش های آبیاری باراندمان بالا در تولید گندم می تواند کاهش قابل توجهی در مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ایداشته باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص های انرژی ، گرمایش زمین ، خاک ورزی ، بهره وری مصرف آب ، گندم