اثر نسبت نبض و سطوح خلاء بر کارایی ماشین شیردوشی

بررسی متغیرهای تاثیرگذار در ماشین شیردوشی می تواند روی افزایش کارایی این ماشین (کاهش زمان شیردوشی، عدم پسشیردوشی و شیردوشی با دست) و نیز کاهش بیماری ورم پستان گاو تاثیرگذار باشد. برای دستیابی به این اهداف، اثر متغیرهاینسبت نبض در دو سطح 65:35 ((R(1) و 70:30 ((R(2) و سطوح خلاء تولیدی در دو سطح 38 کیلو پاسکال ((P(1) و 40 کیلو پاسکال((P(2) در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار بررسی شد. پارامترهای مورد بررسی شاملعملکرد ماشین شیردوش بر اساس اندازه گیری مدت زمان لازم تا جریان یافتن شیر در مخزن های فرعی، حداکثر مقدار شیر بهدست آمده پس از 20 ثانیه شیردوشی، ظرفیت موادی ماشین شیردوش، میزان پایین آمدن خوشه شیردوشی از پستان گاو، اندازه -گیری قطر نوک پستان قبل و بعد از شیردوشی و تعیین فشردگی نوک پستان بود. داده ها در نرم افزار SAS تجزیه گردید. نتایجنشان داد که نسبت نبض، متغیر موثرتری نسبت به سطح خلاء تولیدی می باشد. همچنین میزان جریان شیر و باز شدن اسفنکترهاینوک پستان در خلاها و نسبت نبض های پایین تر قابل دسترسی است؛ به طوری که در سطح خلاء 38 کیلو پاسکال و نسبت نبض65:35 ، میزان شیر در شروع شیردوشی و 20 ثانیه پس از شروع شیردوشی تفاوت معنی داری را در سطح 5 درصد با سایر تیمارهانشان نداد. همچنین این تیمار از نظر ظرفیت موادی ماشین شیردوش نیز در سطح مناسبی قرار داشت. با توجه به ارتباط بیماری ورمپستان با افزایش خلاء و نسبت نبض، تیمار (P(1)R(1، جهت افزایش کارایی ماشین شیردوشی قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

ماشین شیردوش ، ظرفیت موادی ، نسبت نبض ، سطح خلاء