بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی اسلامی بر رضایت زناشویی و امید به زندگی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی اسلامی بر رضایت زناشویی و امید به زندگی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر 250 نفر از کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر بود که تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پکیج آموزش سبک زندگی اسلامی هاشمی (1397)و پرسشنامه های رضایت مندی زناشویی اولسون (1998)و امید به زندگی اشنایدر (2005)استفاده شد. روایی محتوایی و صوری ابزارهای پژوهش با استفاده از ضرایب همبستگی هر سوال با نمره کل و نظرات متخصصان مورد تایید قرار گرفت. همچنین پایایی ابزارهای پژوهش با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/85 و 0/87 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش سبک زندگی اسلامی بر رضایت زناشویی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر تاثیر معناداری دارند، به عبارت دیگر هر چقدر آموزش سبک زندگی اسلامی به درستی و با جدیت انجام گیرد، رضایت زناشویی کارکنان نیز افزایش می یابد. همچنین آموزش سبک زندگی اسلامی بر امید به زندگی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر تاثیر معناداری دارند، به عبارت دیگر هر چقدر آموزش سبک زندگی اسلامی به درستی و با برنامه انجام گیرد، امید به زندگی کارکنان نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی اسلامی ، رضایت زناشویی ، امید به زندگی.