بهینه سازی تقویت کننده دو طبقه تک سر با ورودی PMOS همراه با جبرانسازی میلر براساس زمان نشست خروجی

این مقاله جزئیات طراحی یک تقویت کننده ی دو طبقه تک سر با ورودی PMOS در فناوری um 0.18 CMOS با بهینه سازی به روش مونت کارلو بر اساس زمان نشست خروجی [ 2] تقویت کننده که به ترتیب موجب بهبود نرخ چرخش، افزایش پهنای باند، کاهش نویز خروجی، کاهش چشمگیر THD شده است مورد بررسی قرار خواهد گرفت. طبقه ی اول از یک جفت تفاضلی با بار آینه جریان کسکود استفاده شده است. طبقه دوم یک تقویت کننده سورس مشترک می باشد. در این مقاله از یک منبع جریان با یک بار ترانزستوری PMOS با اتصال دیودی جهت بایاس مدار استفاده شده است، که عمل بایاس کردن از دو روش بالای ولتاژ آستانه و زیر ولتاژ آستانه جهت مصرف توان کمتر استفاده شده است. در این مدار جهت افزایش بهره، یک تقویت کننده سورس مشترک به خروجی طبقه اول اضافه گردیده است، که منجر به افزایش تعداد قطب شده و این امر باعث کاهش حد فاز 3 تقویت کننده می شود. برای رفع این مشکل از روش جبران سازی میلر (3) و حذف صفر (4) استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تقویت کننده دوطبقه تک سر ، جبرانسازی میلر Optimization ، PMOS ، CMOS