بررسی میزان آگاهی و نگرش کارشناسان در مورد محصولات تراریخته

با توجه به افزایش چشمگیر جمعیت جهان و نیاز مبرم به غذا در سال­های اخیر، پیشرفت­های مهندسی ژنتیک در ایجاد موجودات تغییریافته ژنتیکی (GMOs) باعث ورود گسترده محصولات این فنا­وری و به خصوص گیاهان تراریخته به بازار مصرف شده است. با وجود نگرانی درباره ایمنی این محصولات غذایی، و با توجه به مزایای اقتصادی، زیست محیطی، مقاومت به حشرات، علف­کش­ها و بیماری­های گیاهی، و افزایش ارزش تغذیه­ای به­ طور مداوم بر سطح زیر کشت این گیاهان و همچنین تعداد کشاورزانی که به کشت این محصولات می پردازند، افزوده می شود. از این­رو، در این پژوهش نظرات کارشناسان رشته­های مختلف کشاورزی، زیست فناوری کشاورزی، پزشکی، پدافند، زیست­شناسان، مهندسان صنایع غذایی و دانشجویان دکترا در خصوص میزان اطلاع از جنبه­های مختلف تراریخته به کمک پرسشنامه و آزمون­های آماری مرتبط جهت تعمیم آن به عموم جامعه مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به نتایج آزمون­های تی استیودنت، تجزیه واریانس و مقایسات میانگین، در زمینه­های مختلف تراریختگی، میزان آگاهی کارشناسان  و دانشجویان مختلف تفاوت معنی­داری وجود داشت. تراریختی گیاهان و جنبه­های مختلف آن از نظر دانشجویان دکترا، کارشناسان مدیریت، مهندسین کشاورزی، زیست شناسان و مهندسین صنایع غذایی شرکت­کننده در نظرسنجی مغفول مانده بود. با توجه به آسیب­های بوم شناختی گیاهان تراریخته، فعالان محیط زیست و حشره­شناسان شرکت کننده نیاز به دوره­های آموزش ضمن خدمت برای افزایش میزان آگاهی این افراد احساس می­گردد. گروه پزشکان بالاترین میزان آگاهی در بیشتر زمینه­های گیاهان تراریخته، را در بین گروه­های مورد بررسی داشتند. با توجه به پیوستن کشور ایران به پروتکل جهان شمول کارتاهنا، متاسفانه هنوز اقدام گسترده­ای جهت برچسب­گذاری محصولات تراریخته صورت نپذیرفته است. پیاده­سازی قوانین برچسب­گذاری محصولات تراریخته در کشور، یک اقدام ضروری محسوب می­شود.

کلیدواژه ها:

امنیت غذائی ، محصولات تراریخته ، آگاهی کارشناسان ، مهندسی ژنتیک