اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران وسواسی

مقدمه محققان در دهه­های اخیر علاقه زیادی به بررسی عوامل شناختی در بیماران وسواسی پیدا کردند؛ طرحواره­درمانی یکی از رویکردهای درمانی موثر در حیطه­های مختلف است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران وسواسی بود روش کار روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تما‎می افراد مبتلا به وسواس منقطه 1 تهران تشکیل دادند. از طریق فراخوان و مراجعه به کلینیک­های روانشناسی منطقه 1 شهر تهران، 30 نفر مبتلا به وسواس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ بدین ترتیب ابتدا پرسشنامه­های نشخوارهای ذهنی و اضطراب به عنوان پیش آزمون اجرا شد سپس گروه آزمایش تحت طرحواره­درمانی به مدت 10 جلسه قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده­های پژوهش با استفاده از کورایانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج کواریانس نشان داد که طرحواره درمانی بر کاهش نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران وسواس تاثیر مثبت و معنی داری دار (001/0 p≤). نتیجه­گیری با استفاده از رویکرد طرحواره درمانی می­توان نشخوارهای ذهنی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواس را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، نشخوارهای ذهنی ، اضطراب ، بیماران وسواسی