بررسی تاثیر شاخص خمیری بنتونیت بر مدول الاستیسیته، مقاومت فشاری و کارایی بتن پلاستیک

بتن پلاستیک در چهار دهه گذشته به منظور استفاده در سازه های آب بند، به طور موفقیت آمیزی در کنترل تراش مورد استفاده قرار گرفته است. بتن پلاستیک از ترکیب، سیمان، بنتونیت، مصالح سنگی و آب تشکیل می شود. از نظر مصالح تشکیل دهنده، تفاوت بتن پلاستیک با بتن معمولی، وجود بنتونیت و نسبت بالای آب به سیمان در آن است. این دو عامل باعث می شوند که بتن پلاستیک در ضمن دارا بودن خاصیت خمیری، مقاومت فشاری و مدول الاستیسیته بسیار کمتری نسبت به بتن های معمولی داشته و بنابراین انعطاف پذیر باشد. بنتونیت یکی از مهمترین مواد تشکیل دهنده در بتن پلاستیک است که موجب پرشدن حفرات و فضای خالی بتن می شود. بتن پلاستیک به عنوان ماده مناسب برای دیوارهای آب بند سد مورد استفاده در سدها شناخته می شود. در زمینه اثر بنتونیت در بتن پلاستیک، در دنیا و بویژه در ایران تحقیقات جامعی انجام نشده و بیشتر کارهای صورت گرفته، بررسی های موردی مرتبط با پروژه های انجام شده است. بدین منظور، برای ساخت بتن پلاستیک بهینه تر نیاز است تا اثرات تغییرات مشخصات بنتونیت و بویژه اثر تغییر نشانه خمیری آن مورد ارزیابی قرار گیرد و با توجه به اینکه در کشورمان تحقیقات گسترده ای در این زمینه صورت نگرفته است، لذا در این تحقیق سعی شده است تا گامی در این جهت برداشته شود. به همین منظور، پس از انجام آزمایش ها و بررسی های مقدماتی و در نهایت انجام آزمایش هایی بر روی 51 طرح مختلف و تعیین مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و کارایی آنها، منحنی های استخراج شد. بر اساس نتایج بدست آمده، با افزایش مقدار نشانه خمیری بنتونیت مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و روانی بتن کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بتن پلاستیک ، بنتونیت ، نشانه خمیری ، مقاومت فشاری ، مدول الاستیسیته