ارتباط بین پارامترهای کیفیت شیمیایی آب و دبی رودخانه (مطالعه موردی طالقان)

بررسی روابط بین دبی و پارامترهای شیمیایی آب به منظور ارزیابی کیفیت آن در وضع کنونی و پیش بینی تغییرات آن در آینده ضروری است. در این مقاله سعی برآن است تا با بررسی ایستگاه های سنجش کیفیت آب موجود در رودخانه های شاهرود، طالقان و گته ده که دارای آمار مناسب و طولانی مدت هستند ، رابطه معنی داری بین داده های مربوط به پارامترهای کیفی آب رودخانه از جمله دبی، کاتیون ها ( Ca ،Mg ،Na ،K )، آنیونها (SO4 ،Cl ، HCO ) ECو TDS در بازه زمانی سال های 1348 الی 1384 مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در همه موارد رابطه بین پارامترهای کیفی آب و دبی معنی دار بوده به طوریکه در سالهای خشکسالی که دبی کاهش می یابد به همان اندازه کیفیت شیمیایی آب نیز تحت تاثیر قرار می گیرد و کاهش می یابد. به عبارتی بهبود کیفیت آب در گرو افزایش دبی رودخانه است. همچنین در بررسی های فصلی نیز فصل بهار دارای بیشترین دبی و کمترین میزان TDS می باشد. به علاوه شیب نمودار همبستگی TDS و دبی ایستگاه گلینک در فصل تابستان بیش از سایر فصل هاست که ناشی از افزایش دمای آب در این فصل می باشد. از نظر کیفیت آب رودخانه گته ده با متوسط دبی 1.23 متر مکعب بر ثانیه بیشترین کیفیت و ایستگاه گلینک با متوسط دبی 12.46 متر مکعب بر ثانیه کمترین کیفیت را داراست.

کلیدواژه ها:

کیفیت شیمیایی ، دبی ، همبستگی ، طالقان