ارزیابی آزمایش های غیرمخرب در تعیین دانسیته لایه های روسازی

دانسیته راه، از مهمترین متغیرها در کنترل کیفیت عملیات راهسازی می باشد. اندازه گیری درست چگالی در محل مخلوط آسفالتی گرم (HMA) برای کنترل و تضمین کیفیت، پیش بینی عملکرد و تعیین اجرت ضروری است. در حال حاضر متداول ترین روش‌ برای تعیین دانسیته در محل مخلوط آسفالتی در سطح کشور، روش مغزه گیری می باشد. این روش با استفاده از مغزه گیری و اندازه‌گیری دانسیته مغزه های گرفته شده در آزمایشگاه انجام می شود که دارای معایبی از قبیل آسیب‌رساندن به بافت روسازی، هزینه زیاد، عدم تکرار پذیری در یک نقطه خاص، ناتوانی در پایش دانسیته در یک محل ثابت و زمانبری زیاد می‌باشد. وجود معایب فوق سبب افزایش زمان اجرا و هزینه های یک پروژه شده و در نهایت از بازدهی فعالیت های راهسازی می کاهد. همین امر سبب شده که در چند دهه اخیر مراکز تحقیقاتی به دنبال روش هایی برای رفع این معایب باشند. این روش ها باید علاوه بر هزینه کم، قابلیت تکرارپذیری و غیرمخرب بودن، امکان استفاده راحت توسط کاربر را نیز فراهم نماید. دو روش غیرمخرب هسته‌ای و غیر‌هسته‌ای به منظور جایگزینی آزمایش‌های مخرب تعیین چگالی معرفی شده‌اند که هر‌یک دارای مزایا و معایبی نسبت به دیگری است. اهداف نهایی در این تحقیق، بررسی انواع روش‌های تعیین چگالی اعم از مخرب و غیر‌مخرب، ارزیابی آزمایش‌های غیرمخرب در تعیین دانسیته روسازی شامل تعیین میزان دقت و بررسی اجرایی نمودن روش های غیرمخرب تعیین دانسیته لایه‌های روسازی، پیشنهاد روش مناسب غیرمخرب برای تعیین دانسیته لایه ها و ارتقاء روش های کنترل کیفیت دانسیته لایه های روسازی می‌باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، روسازی راه ، غیر مخرب ، دانسیته