مطالعه پرورش گوشتی فیل ماهی (Huso huso) با استفاده از جیرههای مختلف غذایی
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1054681
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 252
تعداد صفحات: 171
سال انتشار: 1393
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
به منظور بهینه سازی جیره غذایی در پرورش گوشتی فیلماهی پرورشی، چهار آزمایش رشد بشرح زیر طراحی و اجرا گردید: آزمایش اول: امکان جایگزینی کنجاله سویا بجای پودر ماهی به منظور کاهش هزینه تولید، در فیلماهیان اوزان 8 تا 300 گرم و 300 تا 1000 گرم در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل بررسی شد. بدین منظور 6 جیره غذایی حاوی (45 درصد پروتیین خام و20/1 مگاژول انرژی خام در هر کیلوگرم) با سطوح مختلف جایگزینی کنجاله سویا (،5 ،10 ،20 15 و 25 درصد) به جای پودر ماهی تولید و بمدت 231 روز به ماهیان مورد بررسی خورانده شد. در فیلماهیان اوزان 8 تا 300 گرم، ضریب تبدیل غذا تا سطح20 درصد جایگزینی اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت، اما افزایش کنجاله سویا بیش از 15 درصد موجب کاهش وزن نهایی و در سطوح 20 و 25 درصد موجب کاهش ضریب رشد ویژه گردید (0/05 P ). در فیلماهیان اوزان 300 تا 1000 گرم، اختلاف معنی دار آماری در وزن نهایی، ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذای ماهیان در سطوح جایگزینی،0 ،5 ،15 10 و20 درصد مشاهده نگردید، اما با جایگزین نمودن20 و 25 درصد کنجاله سویا بجای پودر ماهی شاخصهای فوق بطور معنی داری کاهش یافت (0/05 P ). می توان اذعان نمود که در اوزان8 تا 300 گرم جایگزین نمودن تا 15 درصد و اوزان300 تا 1000 گرم جایگزین نمودن 25 درصد کنجاله سویا بدون جایگزینی اسیدهای آمینه لیزین و متیونین بجای پودر ماهی در جیره غذایی فیلماهی امکان پذیراست. آزمایش دوم: در یک طرح فاکتوریل تاثیرنسبتهای مختلف لایزین و ال- کارنتین افزوده شده به جیره (0/75 ، 5/،2/25 1 و3 درصد/جیره) و(300 و600 میلیگرم در کیلوگرم جیره) بر روند رشد و ترکیب لاشه فیلماهیان 23 گرمی بمدت 10 هفته بررسی شد. بررسی سطوح مستقل نشاندهنده تاثیر معنی دار لایزین و ال - کارنتین جیره بر شاخصهای رشد و ضریب تبدیل غذای ماهیان بود. بررسی نتایج حاضر نشان داد که ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 3 درصد لایزین و 600 میلی گرم ال- کارنتین از روند رشد، کارایی غذا و نسبت بازده پروتیین بالاتری نسبت به ماهیان تیمار شاهد برخوردار بودند (0/05 P ). اختلاف معنی داری در شاخصهای گلوکز، کلسترول و هموگلوبین ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی نسبتهای مختلف لایزین و الکارنتین 300 میلی گرم مشاهده نشد، اما هموگلوبین پلاسما در ماهیان تغذیه شده از جیره حاوی 2/25 درصد لایزین و600 میلیگرم ال- کارنتین به طور معنی داری از تیمار شاهد بالاتر بود (0/05 P ). با توجه به نتایج بررسی حاضر اذعان دارد که افزودن 3- 2/25 درصد لایزین و 600 میلی گرم ال- کارنتین تاثیر مثبتی بر شاخصهای رشد و شاخصهای خونی فیلماهیان اوزان 8 - 300 گرم دارد. آزمایش سوم: تاثیر سطوح مختلف متیونین (5/،0 ،1/5 1 و 2 درصد)، بتافین (5/،0 ،1/5 1 و 2 درصد) و نسبتهای مساوی متیونین به بتافین (5 : 0/5 /،1 0 :،1/5 : 1/5 1 و2 : 2 درصد جیره) بعنوان یک ماده جاذب بر روند رشد، کارایی غذا، ترکیب لاشه و شاخصهای خونی (سه تکرار در هر تیمار) بمدت 10 هفته در فیلماهی 23 گرمی طراحی و اجرا گردید. سطوح متیونین و بتافین بر شاخصهای رشد، مصرف غذا و احشا نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی دار آماری نبود (0/05 P). مقادیر هموگلوبین خون ماهیان تغذیه شده از جیره شاهد و به فاصله کمی از آن ماهیان تغذیه شده از جیرههای 1 و 1/5 درصد متیونین، بالاتر از ماهیانی بود که از سطوح دیگر متیونین و بتافین تغذیه نموده بودند (0/05 P ). مخلوط متیونین و بتافین اضافه شده به جیره تاثیر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی ماهیان داشت، بطوریکه ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی نسبت 2 : 2 درصد متیونین/ بتافین، از ضریب تبدیل غذایی کمتری نسبت به تیمار شاهد برخوردار بودند (0/05 P ). نتایج به دست آمده از ترکیب بیوشیمیایی بدن ماهیان بر این نکته اذعان داشت که لاشه ماهیان تغذیه شده نموده از جیره های محتوی نسبت مساوی 1/5 درصد متیونین و بتافین از کیفیت مطلوبتری برخوردار بودند (0/05 P ). با توجه به نتایج فوق میتوان گفت، افزودن مخلوطی از متیونین و بتافین به نسبت مساوی بمیزان 1/5 درصد به جیره موجب بهبود معنی دار کارایی رشد، ضریب تبدیل غذا و پروتیین لاشه در فیلماهیان اوزان 8 تا 300 گرم میگردد. آزمایش چهارم: آزمایش رشدی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ال کارنتین جیره غذایی (،50 ،150 ،350 ،650 ،1250 950 میلی گرم ال- کارنتین در هر کیلوگرم غذا) بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و وضعیت آنتی اکسیدانت در فیلماهی (Huso huso) جوان پرورشی (1247 15/6 گرم، میانگین انحراف معیار) طراحی و انجام شد. ماهیان در 18 وان فایبرگلاس (10 عدد ماهی در هر وان) با یکی از 6 جیره غذایی به مدت 17 هفته تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، متوسط وزن کسب شده (WG)، کارایی غذا (FE)، میزان کارایی پروتیین (PER) و ضریب چاقی ماهیان تغذیه شده با تیمار محتوی 350 میلی گرم ال کارنتین در کیلوگرم جیره غذایی به میزان قابل توجهی بالاتر از ماهیانی بود که از جیره های غذایی حاوی ،950 50،150 و 250 میلی گرم ال کارنتین در کیلوگرم جیره غذایی استفاده نمودند (05.0> P). متوسط افزایش وزن، کارایی غذا، میزان کالری پروتیین و ضریب چاقی در فیل ماهیانی که با 650 میلی گرم در کیلوگرم 350 میلی گرم در کیلوگرم در جیره غذایی تغذیه شده بودند به میزان قابل توجهی بالاتر از ماهیانی بود که از ،950 50 و 1250 میلی گرم جیره غذایی تغذیه شده بودند. پروتیین کل بدن و پروتیین ماهیچه با کاهش سطح ال کارنتین جیره تا 350 میلی گرم در کیلوگرم به میزان قابل ملاحظه ای بهبود یافت. مقادیر پروتیین بافت ماهیچه و لاشه ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 350 میلی گرم 350 میلی گرم در کیلوگرم در