ژنوتایپینگ سرووارهای لپتوسپیرا مورد استفاده در واکسن لپتوسپیروز موسسه رازی با استفاده از روش ‭VNTR‬

لپتوسپیروزیس یک بیماری مشترک بین انسان و دام با انتشار جهانی می باشد که توسط باکتری به نام لپتوسپیرا ایجاد می گردد. لپتوسپیروزیس در سال های اخیر به عنوان شایع ترین بیماری زیونوز در سطح جهان مطرح شده است ولی شیوع آن در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر همراه با باران بیشتر می باشد. تشخیص و شناسایی لپتوسپیرا با روش های متعارف مانند کشت و روش های سرولوژیک انجام می گردد. این روش ها، از نظر اجرا پیچیده ، وقت گیر و خطرناک می باشند. علارغم معرفی برخی آزمونهای مولکولی در تعیین تیپ سروگروپ و سرووارهای لپتوسپیرا، استفاده از این تکنیک ها نیز همراه با مشکلاتی بوده است. در این میان، در سال های اخیر با استفاده از تکنیک ‭Multiple Locus Variable Number Tandem Repeats Analysis (MLVA) ‬یا ‭(VNTR) ‬امکان افتراق سرووارهای لپتوسپرا به کمک ‭PCR ‬فراهم گردیده است. از مهمترین ویژگی های این روش، قابلیت تکرار پذیری بالای نتایج آن، قابلیت ذخیره سازی اطلاعات به صورت دیجیتال و در نتیجه امکان مقایسه نتایج آن با یافته های آزمایشگاه های دیگر است. از این تکنیک می توان هم در مطالعات فیلوژنتیکی و هم اپیدمیولوژیکی استفاده کرد. هدف از اجرای این پروژه ژنو تایپینگ سرووار های لپتوسپیرا مورد استفاده در واکسن لپتوسپیروا موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی با استفاده از روش ‭(MLVA) VNTR ‬می باشد.در این تحقیق از سرووار های مورد استفاده در واکسن ‭(Leptospira interrogans serovars Grippotyphosa‬، ‭Canicola‬، ‭Hardjo‬، ‭Icterohemoragaea and Pomona) ‬و یک سرووار ساپروفیت ‭(L.biflexa serovar Semaranga) ‬که در آزمایشگاه رفرانس لپتوسپیرا موسسه تحقیقاتی واکسن و سرم سازی رازی نگهداری می گردد، استفاده شد. سرووار های مورد استفاده در محیط اختصاصی ‭EMJH ‬کشت داده و ‭DNA ‬آنها با استفاده از روش فنل کلروفرم تخلیص گردید. سپس پرایمر هایی برای لوکوسهای اختصاصی (،4 ،‮‭10‬ ،‮‭36 7‬ ‭lb‬،5 ،8 ،‮‭19‬ ،‮‭29‬ ،‮‭50 30‬ ‭and) ‬در آنها طراحی و ‭PCR ‬انجام گردید. محصولات ‭PCR ‬با استفاده از ژل آگارز (‮‭1/5‬ درصد) مشاهده شد. محصولات ‭PCR ‬تعیین توالی گردید. در پایان نتایج آنالیز می گردد. نتایج نشان داد که تمام لوکوس ها تکثیر یافتند. پلی مورفیسم قابل ملاحظه ای برای هر لکوس در سرووارها مشاهده شد. لکوس های ‭VNTR‬4و ‭VNTRlb‬5و ‭VNTR‬‮‭19‬و ‭VNTR‬‮‭30‬در سرووار ساپروفیت مشاهده نشد‭. VNTR‬4 قادر به تفکیک سرووار های ‭Grippotyphosa ‬و ‭Hardjo‬وسرووار های ‭Icterohemoragaea ‬و ‭Pomona ‬نگردید‭. VNTR‬‮‭10‬ قادر به تفکیک میان تمام سرووار ها بود ولی توانایی تفکیک بین سرووار های ‭Pomona‬و ‭Semaranga‬را نداشت‭. VNTR‬‮‭36‬ سرووار‭Pomona ‬را از دیگر سرووار ها جدا کرد‭. VNTRlb‬5 قادر به تفکیک سرووار های ‭Canicola‬و ‭Hardjo‬از همدیگر شد. نتایج نشان داد که پلی مورفیسم قابل ملاحظه ای برای این لکوس ها در میان سرووارها ی واکسینال وجود دارد. ترکیب لوکوس ها با هم توانست سرووارها را از همدیگر تفکیک کنند. روش ‭VNTR ‬با قدرت تفکیک پذیری و سرعت بالا تکنیک بسیار مناسبی در ژنوتایپینگ سرووار های لپتوسپیرا می باشد. واژه های کلیدی: لپتوسپیروزیس، سرووار های لپتوسپیرا، ‭VNTR ‬،‭PCR