مطالعه وضعیت سازگاری، رشد و بازماندگی تیلاپیا ‭(Oreochromis.sp) ‬در شرایط پرورشی آب لب شور

جهت بررسی امکان سازگاری، رشد و بازماندگی تیلاپیا در شرایط آب لب شور، تیلاپیای نیل ‭(Oreochromis niloticus) ‬و هیبرید قرمز با وزن اولیه ‮‭3.0‬ و‮‭7.0‬ گرم ازکشور اندونزی وارد و پس از رسیدن به وزن ‮‭20‬ گرم طی دو مرحله جداگانه، در تانک فایبر گلاس و استخر خاکی هر یک با دو تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. تغذیه ماهی ها با استفاده از غذای دست ساز (‮‭79.33‬ ‭cp = ) ‬و غذای کپور (‮‭05.25‬ ‭cp = ) ‬به ترتیب برای تانک فایبرگلاس و استخر خاکی بر اساس جدول، سه نوبت در روز و در ساعات روشنایی در دوره ‮‭72‬ روزه انجام شد. نتایج نشان داد برخی شاخص های رشد مانند وزن نهایی، طول نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه و افزایش وزن در تیلاپیای نیل از هیبرید قرمز بالاتر است در حالیکه سایر شاخصها مانند بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی در هیبرید قرمز اندکی بالاتر از تیلاپیای نیل می باشد اما این اختلافها در سطح ‮‭99‬ درصد معنی دار نیست. رابطه همبستگی طول و وزن در قالب تابع نمایی برای هر دو واریته به صورت ‮‭012.3‬ا ‭TL‬‮‭020.0‬‭w = ‬برای تیلاپیای نیل و ‮‭086.3‬ ا ‭TL ‬‮‭015.0‬‭w = ‬برای هیبرید قرمز تعریف شد (‮‭0/98‬= 2 ‭r). ‬در این رابطه شاخص ‭b ‬معادل ‮‭012.3‬ برای نیل و‮‭086.3‬ برای هیبرید قرمز بدست آمد که معرف رشد ایزومتریک گونه می باشد. با توجه به رشد مناسب تیلاپیای نیل و هیبرید قرمز و همچنین بازماندگی بالا می توان گفت این گونه به خوبی با شرایط آب لب شور سازگار شده و قابلیت تکثیر و پرورش دارد. کلمات کلیدی: تیلاپیا، سازگاری، رشد ، آب لب شور، بافق