بررسی استعداد رویشی شن زارهای خوزستان با استفاده از روش بیلان آبی

با مطالعه ی وضعیت رطوبتی عرصه های شنی می توان با شناخت مقاطع زمانی بحرانی به ارزیابی میزان زنده مانی گیاهان و برگزینش گونه های متناسب و در نهایت توسعه پروژه های کشاورزی، جنگل کاری و بهبود معیشت ساکنین منطقه کمک نمود. بدین منظور این پژوهش به مدت سه سال، از پاییز سال ‮‭1383‬ تا اسفند سال ،‮‭1386‬ در ایستگاه تحقیقات تثبیت شن وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان انجام گردید. به طور میانگین هر دو هفته یک بار از نقاط واقع در شیب شرقی، راس و شیب غربی دو تپه ی شنی در محل نمونه برداری شد. یکی از تپه ها فاقد پوشش گیاهی و دیگری دارای پوشش گیاهی بود در هر یک از این نقاط ، پنج نمونه ی شن از مقاطع ‮‭30‬ سانتی متری تا عمق ‮‭120‬ سانتی متر برداشت و رطوبت آنها به روش وزنی اندازه گیری شد. وضعیت برداشت و انباشت شن و خیز مویینه ای شن بررسی شد. بررسی رطوبت در نقاط و مقاطع مختلف نیم رخ شن دو تپه برای دوره های تر و خشک سال های مختلف و مقایسه با شرایط رطوبتی ظرفیت زراعی و نقطه پژمردگی نمونه های گیاهی به عمل آمد. با آگاهی از خصوصیات ریشه و مقاومت به تنش رطوبتی گیاهان مختلف قابل کشت، با توجه به دوره های بحرانی رطوبتی اعماق مختلف، امکان برگزینش گونه های سازگار و تثبیت شن میسر است. کلمات کلیدی: تپه های شنی، بیلان رطوبتی، خوزستان