یک معماری با رویکرد اجتماعی – شهری ( طراحی پارک مرکزروزانة بهداشت تن و روان در تهران )

این پروژه که درقالب پایان نامه کارشناسی ارشد معماری مطرح شده است ، تلاشی در حیطة معماری ، و زمینة شهری – اجتماعی آن میباشد . این رویکرد در معماری از یکسو و از سوی دیگر معضلی اصلی در ایران امروز، یعنی مشکلات روانی – اجتماعی ( تنهایی به عنوان عمیق ترین مشکل عصرارتباطات! و یا در یک کلام وضعیت نابسامان « بهداشت روانی » ) و فقدان پاسخ مناسب برای آن در جامعه ، ما را بر آن داشت تا بیابیم محیط و شهر به عنوان ظرف این اتفاقات چه پاسخی برای آن دارد ویا این نگاه اجتماعی در معماری ، چه دستاوردی برای این معضل اجتماعی دارد . درواقع با یک پژوهش بین رشته ای به دنبال تعریف محیطی هستیم که مردم در سطوح مختلفی از اختلال روانی ، مکان مناسبی را بدور از موانع موجود جامعه جهت مراجعه داشته باشند تا در کنار فعالیتهای روزمره و عملکردهای عادی (خرید،ورزش و ...) که در این مرکز انجام می دهند به نیازهای روانی و اجتماعی آنها نیز پاسخ داده شود. در فرایند این پروژه از مرحلة مطالعات تا طرح نهایی، از روشهای مداخله گر, مشارکتی ،‌ میدانی ، ارتباط نزدیک با محل ، مردم و جامعه"social mapping" استفاده شده است .