آسیب شناسی وضعیت موجود سهم حمل و نقل ریلی جمهوری اسلامی ایران در جذب بار

امروزه سهم حمل و نقل ریلی از بازار حمل و نقل کشور حدود 10 درصد و سهم حمل ونقل جاده ای حدود 90 درصد است. شیوه حمل ریلی علاوه بر داشتن مزایایی نسبت به شیوه جاده با اقبال خوبی روبرو نشده است و بسیاری از صاحبان بار و کالا تمایل به حمل بار با ریل ندارند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع و علل عدم تمایل صاحبان بار و کالا به استفاده از حمل ونقل ریلی در زمینه حمل بار می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران و کارشناسان شاغل در امور حمل ونقل ریلی بار در (شرکت های راه آهن ج.ا.ا و شرکت های خصوصی حمل و نقل ریلی ) و صاحبان بار و کالای کشور می باشند. در بخش کمی پژوهش، در مجموع تعداد 313 پرسشنامه جمع آوری گردید. در بخش کیفی، تعداد 32 مصاحبه انجام شد که با توجه به تکرار مفاهیم و صحبت های افراد مصاحبه شونده، اشباع نظری حاصل شد و مصاحبه ها ادامه نیافت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و مصاحبه بوده است. در ابتدا داده های حاصل از پرسشنامه پیمایش پژوهش با استفاده از تکنیک آماری t مورد بررسی قرار گرفت و در مرحله دوم با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون داده های حاصل از فرآیند مصاحبه، کدگذاری و تحلیل گردید. نتایج پژوهش ، بعد از تحلیل، موانع شناسایی شده در قسمت مصاحبه با موانع شناسایی شده از بخش پرسشنامه ترکیب شده که در قالب: موانع زیرساختاری (تشکیلاتی)، مدیریتی، اداری-گمرکی، زمانی، مالی- هزینه ای و تعرفه ای، بازاریابی، خدماتی و فرهنگی-آموزشی بیان گردیدند.

کلیدواژه ها:

راه آهن ج.ا.ا ، آسیب شناسی ، حمل ونقل ریلی بار ، حمل ونقل جاده ای بار