بررسی و نقد کتاب مطالعات موزه (اصول و مبانی)

امروزه موزه‌ها در جهان نقش توسعه‌ای داخلی و خارجی دارند. «موزه»‌ها ‌نهادی مؤثر در تعامل و همکاری بین‌المللی به‌شمار می‌آیند و در توسعة آموزش، مهارت‌های خلاق، و خودباوری فرهنگی در کشورها نقش مؤثری دارند. تجربه‌‌های جهانی حاکی از این است که موزه‌ها به‌مثابة ‌نهادی پویا در جامعه در ارتقای دانش عمومی در حوزة میراث فرهنگی به‌طور مؤثری عمل می‌کنند و در کارآفرینی فرهنگی تأثیرگذار بوده‌اند. در آموزشْ دانش‌های مرتبط با حوزة میراث فرهنگی، مطالعات موزه، و دانش موزه‌داری ازجمله آموزش‌های پایه و تخصصی به‌شمار می‌آیند. باوجود اهمیت موزه و پتانسیل‌های بی‌بدیل موزه‌داری در کشور، چهارچوب مفهومی و عملیاتی موزه در ایران با فقر دانش حرفه‌ای روبه‌روست. انتشار کتاب مطالعات موزه تاحدودی این خلأ را پر کرده است و فرصتی برای علاقه‌مندان این حوزة مطالعاتی به‌وجود آورده است. کتاب حاضر هرچند به‌لحاظ علمی و محتوایی با انتقاداتی روبه‌روست، باتوجه‌به این‌که جزو پیش‌گامان در حوزة مبانی مطالعات موزه تلقی می‌شود فی‌نفسه حرکت ارزش‌مند و روبه‌جلویی تلقی می‌شود. در این نوشتار، کتاب حاضر عمدتاً به‌شکل محتوایی و علمی موردبررسی و نقد واقع می‌‌شود و پیش‌نهاد‌هایی در کل متن مقاله ارائه ‌شده است که تدوین‌کنندگان درصورت صلاح‌دید و وارددانستن آن‌ها می‌توانند در چاپ بعدی این موارد را مدنظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

مطالعات موزه ، موزه‌داری ، اصول و مبانی ، نقد