بررسی عوامل مؤثر بر نوسان نرخ ارز واقعی در ایران با تأکید بر درآمد ارسالی شاغلین خارج از کشور: رهیافت خودرگرسیون با وقفه توزیعی

ورود جریان‌های ارز خارجی مانند رمیتانس (Remittance) یا وجوه ارسالی شاغلین خارج از کشور که یکی از مهمترین منابع ارز خارجی برای بسیاری از کشورها محسوب می‌شود، ممکن است موجب تغییرات ناگهانی و نوسان ارزش پول ملی آنها شود و اثرات نامطلوبی بر اقتصاد این کشورها بر جای گذارد. بنابراین در پژوهش حاضر، عوامل مؤثر بر نوسان نرخ ارز واقعی ایران با تأکید بر درآمد ارسالی شاغلین خارج از کشور و با استفاده از رهیافت خودرگرسیون با وقفه توزیعی (ARDL) طی سال‌های 1980 الی 2017 مورد بررسی و تحلیلی تجربی قرار می‌گیرد. به منظور کمی‌سازی متغیر نوسان، سه روش قابل استفاده برای پژوهش حاضر بیان می‌شود که پس از انتخاب روش بهینه از میان آن‌ها، مدل پژوهش برآورد می‌گردد. نتایج حاکی از آن است که در بلندمدت، درآمد ارسالی شاغلین خارج از ایران تأثیر مثبت و معناداری بر نرخ ارز دارد و باعث ایجاد نوسان در نرخ ارز واقعی می‌گردد؛ اما در کوتاه‌مدت، این وجوه دارای تأثیر منفی بر نرخ ارز در ایران است. به علاوه، از میان متغیرهای پژوهش، تولید ناخالص داخلی سرانه بیشترین اثرگذاری را هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت در نوسان نرخ ارز واقعی دارد.

کلیدواژه ها:

درآمد ارسالی شاغلین خارج از کشور ، نوسان نرخ ارز واقعی ، خودرگرسیون با وقفه توزیعی طبقه‌بندی JEL: C22 ، C58 ، F31 ، F24