اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر احساس تنهایی و ناامیدی دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش فلسفه بر احساس تنهایی و ناامیدی دانش­آموزان دختر پایه سوم دبستان بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی بوده و با استفاده از طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر پایه سوم دبستان مدارس ناحیه یک شهر همدان در سال تحصیلی 1397-1396 تشکیل دادند که از بین آن‌ها نمونه­­ای به حجم 50 نفر (25 نفر گروه آزمایش و 25 نفر گروه کنترل) با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت آموزش فلسفه به کودکان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش شامل مقیاس احساس تنهایی آشر و مقیاس ناامیدی کازدین و همکاران بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از شاخص­های آمار توصیفی و همچنین به‌منظور بررسی فرضیه‌های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته­ها حاکی از این بود که آموزش فلسفه به کودکان، کاهش احساس تنهایی و نا­امیدی را برای دانش­آموزان به همراه داشته است، بنابراین با توجه به اثربخش بودن این آموزش­ بر کاهش احساس تنهایی و ناامیدی توصیه می­شود نسبت به ارائه‌ی این آموزش­ برای دانش­آموزان اقدام شود.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه به کودکان ، احساس تنهایی ، نا‌امیدی