بررسی مفهوم قدرت در شعر عرفانی عصر صفوی
محل انتشار: دوفصلنامه کهن نامه ادب پارسی، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 333
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLASS-11-1_005
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1399
چکیده مقاله:
به اعتقاد تحلیلگران گفتمان انتقادی، متون، منعکسکنندۀ تاریخ، روابط و ساختارهای اجتماعی، ایدئولوژی و کارکرد قدرت هستند و ازاینرو میتوانند زمینهای مناسب در مطالعات تحلیل گفتمان و نقد زبانشناختی باشند. اشعار عرفانی عصر صفوی، از چنین منظری، دلالتهای ضمنی مهمی دارند و بخشی از واقعیات آن عصر را آینگی میکنند. بسامد بالای عناصر شیعی (نشانهای از التقاط تشیع و تصوف)، حضور بالای نهاد در جملات (نشانهای از بیپروایی شاعران در بیان ما فیالضمیرشان که خود معلول پیوند ایشان با مرکز قدرت است)، فراوانی جملات معلوم و بلند (نشانهای از اطمینان گویندگان به گزارههای طرح شده) و... بخشی از این دلالتهای ضمنی است. از سوی دیگر حواله دادن برخی کاستیها به مردم عصر و زهاد و واعظان یا قضای ایزدی، نشان میدهد که این گویندگان یا همچنان زیر سیطرۀ نگاه غالب و سنتهای ادبی و عرفانی هستند یا به اقتضای روابطی که با مرکز حکومت دارند نمیتوانند انتقادات را مستقیماً به سران حکومت و بدنۀ اصلی آن متوجه بکنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اعظم زنگنه
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
حمید طاهری
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :