بررسی نقش تولید غیر متمرکز در توسعه پایدار کشور: یک رویکرد مقایسه ای

الزام به استانداردهای کیفیتی دقیق، تعهد به کشاورزی پایدار، تحقق مسئولیت پذیری اجتماعی و داشتن باور به چرخه ای که در بردارنده زنجیره غذایی، بشر و زمین است، منعکس کننده ضرورت توسعه سایت های عملیاتیکوچک و بهره مندی از پتانسیل تولیدکنندگان محلی است. با توجه به فسادپذیری بخش عمده محصولات کشاورزی، هزینه های بالای حمل و نگهداری، و همچنین لزوم دسترسی آسان و کم هزینه به منابع تأمین، اتخاذ استراتژی مبتنی بر سایت های تولیدی و فرآوری کوچک و توزیع شده لازمه موفقیت بلندمدت یک کشور محسوب می شود. بر این اساس، در این مقاله، نقش تولید غیر متمرکز (یا توزیع شده) در جهش تولید و توسعه پایدار کشور بررسی می شود. به منظور تصویرسازی مناسب رویکرد مورد بحث در این مقاله، یک ساختار مقایسه ای ارائه می شود. در این ساختار، سناریوهای تولیدی غیر متمرکز (یا توزیع شده) و متمرکز با استفاده از ا ز تکنیک SWOT مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرند. علوه بر آن، توپولوژی ارائه شده برای هر سناریوی تولید، مشخص کننده ساز و کار عملیاتی آنها می باشد. تحلیل یافته ها و نتایج تحقیق نشان می دهد که طراحی وپیاده سازی سناریو مبتنی بر تولید غیر متمرکز می تواند نقش بسیار موثری در توسعه پایدار کشور ( بر اساس ابعاد مختلف اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی) ایفا کند. بهره مندی حداکثری از ظرفیت تولید محلی و ایجاد اشتغال پایدار منابع انسانی از جمله مواردی هستند که می توانند در بازه زمانی کوتاهی منجر به جهش محلی و سراسری تولید در کشور گردند. به این ترتیب، این پژوهش می تواند به عنوان یک ابزار کمکی تصمیم گیری در سیاست های آتی مدیران کشور مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تولید غیر متمرکز (توزیع شده) ، توسعه پایدار ، ظرفیت محلی ، رویکرد مقایسه ای ، تکنیک SWOT